คำราชาศัพท์ หมวดสัตว์และเบ็ดเตล็ด
คำราชาศัพท์ คือ คำสุภาพที่ใช้ให้เหมาะสมกับฐานะของบุคคลต่าง ๆ คำราชาศัพท์เป็นการกำหนดคำและภาษาที่สะท้อนให้เห็นถึงวัฒนธรรมอันดีงามของ ไทย แม้คำราชาศัพท์จะมีโอกาสใช้ในชีวิตน้อย แต่เป็นสิ่งที่แสดงถึงความละเอียดอ่อนของภาษาไทยที่มีคำหลายรูปหลายเสียงใน ความหมายเดียวกัน และเป็น ลักษณะพิเศษของภาษาไทย โดยเฉพาะ
"คำราชาศัพท์ หมวดสัตว์และเบ็ดเตล็ด" ทั้งหมด มีอะไรบ้าง?
คำราชาศัพท์ หมวดสัตว์และเบ็ดเตล็ด ตามที่เคยรู้จัก คำราชาศัพท์ มีอยู่หลายคำ จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ
- กระบือ
- กล้วยสั้น
- กล้วยเปลือกบาง, กล้วยกะ
- ขนมดอกเหล็ก, ขนมทราย
- ขนมสอดไส้
- ข้าวเสวย
- จิตรจูล, จิตรจุล
- ชัลลุกะ, ชัลลุกา
- ช้าง 2 ช้าง, ช้าง 2 เชือก
- ช้างนรการ
- ดอกขจร
- ดอกซ่อนกลิ่น
- ดอกถันวิฬาร์
- ดอกทอดยอด
- ดอกมณฑาขาว
- ดอกสามหาว
- ดอกเหล็ก
- ตกลูก
- ต้นจะเกรง
- ต้นปาริฉัตร, ต้นปาริชาติ
- ต้นหนามรอบข้อ
- ต้นอเนกคุณ
- ต้องพระราชอาญา
- ถั่วเพาะ
- ถ่ายมูล
- นางเก้ง
- นางเลิ้ง
- นางเห็น
- บางชีโพ้น
- บางนางร้า
- ปลามัจฉะ
- ปลายาว
- ปลาลิ้นสุนัข
- ปลาหาง
- ปลาใบไม้
- ปลีกกล้วย
- ผล
- ผลนางนูน
- ผลมูลกา
- ผลมูลละมั่ง
- ผลอุลิด
- ผักทอดยอด
- ผักนางริ้น
- ผักรู้นอน
- ผักสามหาว
- ผักไผ่, ผักไห่
- พระกระยาตัง
- พระกระยาต้ม
- พระกระยาเสวย, พระกระยา
- พระยอด
- พระสุธารส
- ฟอง
- ฟักเหลือง
- มะเขือเผา
- มุสิกะ
- มูล
- มูลดิน
- รากดิน
- ลั่นทม
- ศิลา
- สุกร
- สุนัข
- หอยนางรม
- เครื่องคาว, เครื่องต้นคาว
- เครื่องว่าง
- เครื่องหวาน, เครื่องต้นหวาน
- เครื่องเคียง
- เครื่องเสวย, เครื่องต้น, พระกระยาหาร
- เจ็ดประการ
- เถากะพังโหม
- เถามุ้ย
- เถาศีรษะวานร
- เยื่อเคย
- เห็ดปลวก
- โค
- โรคกลาก
- โรคเกลื้อน
- โรคเรื้อน