ค้นเจอ 16 รายการ

เครื่องประดับ

หมายถึงน. เครื่องตกแต่งกายมี สร้อย แหวน นาฬิกา เป็นต้น.

ประดับประดา

หมายถึง(ปาก) ก. ประดับ.

ราตรีประดับดาว

หมายถึง[-ตฺรี-] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

พระจุฑามณี

หมายถึงปิ่นประดับเพชร

พระรัตนกรัณฑ์

หมายถึงตลับประดับเพชร

ดวงเดือนประดับดาว

หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า เจ็บจิตมิตรหมางค้างเขินขวย เวียนวนหลงลมงมงงงวย ฉาบฉวยรวยเร่อเธอถูกทาง.

ตรีประดับ

หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง.

ทวารประดับ

หมายถึง[ทะวาน-] น. ชื่อโคลงโบราณ, สกัดแคร่ ก็เรียก.

ประดับ

หมายถึงก. ตกแต่งให้งามด้วยสิ่งต่าง ๆ มีสร้อย แหวน เป็นต้น เช่น ประดับเหรียญตรา ประดับอาคารสถานที่ ประดับโคมไฟ, โดยปริยายหมายความว่า ประกอบ, เพิ่ม, เช่น ประดับบารมี.

พระอภิรุม

หมายถึงเครื่องประดับเกียรติยศ เช่น ฉัตร พัดโบก จามร บังสูรย์

จตุรงคประดับ

หมายถึง[จะตุรงคะ-] น. ชื่อกลอนกลบทโบราณ มีบังคับพิเศษคือ กลอน ๔ วรรค ในแต่ละบทขึ้นต้นวรรคด้วยคำ ๒ คำซ้ำกัน ตัวอย่างว่า พระหน่อไทยได้สดับแสดงกิจ พระหน่อคิดจิตวาบระหวาบหวาม พระหน่อตรึกนึกคะเนคะนึงความ พระหน่อนามแจ้งกระจัดกระจ่างใจ. (ชุมนุมตำรากลอน).

ไม้ประดับ

หมายถึงน. ไม้ที่ปลูกไว้สำหรับประดับบ้านเรือนหรือสถานที่.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ