ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กระบูร, ประดับ, ประกิด, รจิต, ขจิต, ขบูร,ขบวร, ติด, ประดับประดา, อ่า, กบูร, กระบวร, ตกแต่ง
เครื่องประดับ
หมายถึงน. เครื่องตกแต่งกายมี สร้อย แหวน นาฬิกา เป็นต้น.
ประดับประดา
หมายถึง(ปาก) ก. ประดับ.
ราตรีประดับดาว
หมายถึง[-ตฺรี-] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
พระจุฑามณี
หมายถึงปิ่นประดับเพชร
พระรัตนกรัณฑ์
หมายถึงตลับประดับเพชร
ดวงเดือนประดับดาว
หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า เจ็บจิตมิตรหมางค้างเขินขวย เวียนวนหลงลมงมงงงวย ฉาบฉวยรวยเร่อเธอถูกทาง.
ตรีประดับ
หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง.
ทวารประดับ
หมายถึง[ทะวาน-] น. ชื่อโคลงโบราณ, สกัดแคร่ ก็เรียก.
ประดับ
หมายถึงก. ตกแต่งให้งามด้วยสิ่งต่าง ๆ มีสร้อย แหวน เป็นต้น เช่น ประดับเหรียญตรา ประดับอาคารสถานที่ ประดับโคมไฟ, โดยปริยายหมายความว่า ประกอบ, เพิ่ม, เช่น ประดับบารมี.
พระอภิรุม
หมายถึงเครื่องประดับเกียรติยศ เช่น ฉัตร พัดโบก จามร บังสูรย์
จตุรงคประดับ
หมายถึง[จะตุรงคะ-] น. ชื่อกลอนกลบทโบราณ มีบังคับพิเศษคือ กลอน ๔ วรรค ในแต่ละบทขึ้นต้นวรรคด้วยคำ ๒ คำซ้ำกัน ตัวอย่างว่า พระหน่อไทยได้สดับแสดงกิจ พระหน่อคิดจิตวาบระหวาบหวาม พระหน่อตรึกนึกคะเนคะนึงความ พระหน่อนามแจ้งกระจัดกระจ่างใจ. (ชุมนุมตำรากลอน).
ไม้ประดับ
หมายถึงน. ไม้ที่ปลูกไว้สำหรับประดับบ้านเรือนหรือสถานที่.