ตัวกรองผลการค้นหา
ประวิตร
หมายถึง[ปฺระวิด] ว. บพิตร; บริสุทธิ์, สะอาด.
ประสันนาการ
หมายถึงน. อาการเลื่อมใส. (ป. ปสนฺนาการ).
ประสาร
หมายถึง(แบบ) ก. คลี่ออก, เหยียดออก, แผ่ออก, ขยาย. (ส. ปฺรสาร ว่า เที่ยวไป; ป. ปสาร).
ปราการ
หมายถึง[ปฺรากาน] น. กำแพงสำหรับป้องกันการรุกราน. (ส. ปฺราการ; ป. ปาการ).
ปริญญาบัตร
หมายถึงน. บัตรที่แสดงวิทยฐานะของผู้สำเร็จการศึกษาว่ามีศักดิ์และสิทธิ์ระดับปริญญา.
ปริตร
หมายถึง[ปะหฺริด] น. ความต้านทาน, เครื่องป้องกัน; พระพุทธมนต์ในเจ็ดตำนานที่เรียกว่า สัตปริตร และสิบสองตำนานที่เรียกว่า ทวาทศปริตร, ตำนานหนึ่ง เรียกว่า ปริตรหนึ่ง. ว. น้อย. (ส.; ป. ปริตฺต).
ปริพัตร
หมายถึง[ปะริพัด] ก. บริพัตร. (ป. ปริวตฺต; ส. ปริวรฺต).
ปลายนาการ
หมายถึง[ปะลายะนากาน] ก. หนีไป. (ป.).
ป่วยการ
หมายถึงก. เสียงานเสียการ, ไร้ประโยชน์, เช่น ป่วยการพูด. ว. เรียกค่าชดเชยการงานหรือเวลาที่เสียไปว่า ค่าป่วยการ.
ปหาร
หมายถึง[ปะ-] น. ประหาร. (ป.; ส. ปฺรหาร).
ปักขันดร
หมายถึง[-ดอน] น. ปักษานดร, ฝ่ายอื่น, อีกฝ่ายหนึ่ง.
ปักจักร
หมายถึงก. เย็บให้เป็นลวดลายด้วยจักรเย็บผ้า.