ค้นเจอ 1,996 รายการ

ปื้น

หมายถึงว. อาการที่ผิวหนังเห่อขึ้นเป็นแผ่นหรือเป็นผื่นเป็นแนวหนา เช่น ลมพิษขึ้นเป็นปื้น, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คอเสื้อดำเป็นปื้น. น. ลักษณนามใช้กับเลื่อย เช่น เลื่อยปื้นหนึ่ง เลื่อย ๒ ปื้น.

จังกา

หมายถึงน. ไม้ขาหยั่ง.

ไม้ส้าว

หมายถึงน. ไม้เส้า.

แคะพระทนต์

หมายถึงไม้จิ้มฟัน

แป้น

หมายถึงน. กระดานที่มักมีรูปกลมแบน, ไม้ฐานสำหรับปั้นหม้อ, ไม้กระดานที่ติดไว้บนหัวเสา; ไม้สำหรับสอยผลไม้ชนิดหนึ่ง; เหล็กที่เจาะเป็นรูสำหรับชักลวด.

ไพรวัน

หมายถึงน. ป่าไม้.

วงเดือน

หมายถึงน. ชื่อเลื่อยชนิดหนึ่ง ลักษณะเป็นแผ่นกลม มีฟันอยู่โดยรอบ.

เขียงเท้า

หมายถึงน. รองเท้าไม้.

แคะพระกรรณ

หมายถึงไม้แคะหู

แกงแนง

หมายถึงน. ไม้คํ้ายันไขว้เป็นรูปกากบาทระหว่างเสาเพื่อป้องกันโครงสร้างมิให้เซหรือรวน.

ไม้แคะหู,ไม้ควักหู

หมายถึงน. เครื่องมือชนิดหนึ่งทำด้วยโลหะหรืองาเป็นต้น ปลายโค้งหรืองอคล้ายจวัก สำหรับแคะและควักขี้หู.

เอาไม้ซีกไปงัดไม้ซุง

หมายถึง(สำ) ก. คัดค้านผู้ใหญ่ ผู้มีฐานะสูงกว่า หรือผู้มีอำนาจมากกว่าย่อมไม่สำเร็จ และอาจได้รับผลร้ายแก่ตัวอีกด้วย.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ