ค้นเจอ 167 รายการ

วาทย,วาทย-,วาทย์

หมายถึง[วาทะยะ-, วาดทะยะ-] น. เครื่องประโคม, เครื่องบรรเลง, เครื่องเป่า. (ส.).

กระยาจก

หมายถึง(ปาก) น. ยาจก, คนขอทาน, เช่น ตัวอ้ายพราหมณ์เถ้ากระยาจก. (มโนห์รา). (กระ + ป. ยาจก).

ปริวาส

หมายถึง[ปะริวาด] น. การอยู่ค้างคืน, การอยู่แรมคืน; ชื่อกรรมที่ภิกษุต้องอาบัติสังฆาทิเสสต้องประพฤติ. (ป.).

ไว้ฝีมือ

หมายถึงว. อาการที่แสดงความสามารถในด้านศิลปะอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นการฝากฝีมือไว้อย่างเต็มที่ เช่น ออกแบบบ้านอย่างไว้ฝีมือ วาดภาพอย่างไว้ฝีมือ.

วิประวาส,วิปวาส

หมายถึง[วิปฺระวาด, วิบปะ-] น. การพลัดพราก, การจากไป, การไปอยู่ที่อื่น. (ป. วิปฺปวาส; ส. วิปฺรวาส).

แสดงออก

หมายถึงก. แสดงความรู้สึก ความคิดเห็น หรือความสามารถเป็นต้นให้ปรากฏ เช่น ภาพวาดนี้ย่อมแสดงออกซึ่งอารมณ์และความสามารถของเขาได้เป็นอย่างดี.

กระช้อย

หมายถึงว. ชดช้อย เช่น ดูเราะรายเรียบร้อยกระช้อยชด. (นิ. เดือน), และใช้เข้าคู่กับคำ กระชด เป็น กระชดกระช้อย.

ศพละ

หมายถึง[สะพะละ] ว. หลายสี, ด่าง, ลาย, พร้อย, กระ; วุ่น, รำคาญ. (ส.; ป. สพล).

กระซิบ

หมายถึงก. พูดเสียงเบา ๆ เพื่อไม่ให้ผู้อื่นได้ยิน, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระซุบ เป็น กระซุบกระซิบ.

กำเสาะ

หมายถึงก. กระเสาะ, เสาะ, เช่น เสือกซบสยบสกลลง กำเสาะโศกระด้าวดาล. (สุธน).

หน้าอัด

หมายถึงน. หน้าตรง, หน้าเต็ม, หน้าตรงแบน, (ใช้แก่รูปวาด รูปถ่าย หรือเหรียญ).

ฆราวาส

หมายถึง[คะราวาด] น. คนผู้อยู่ครองเรือน, คนทั่ว ๆ ไปที่ไม่ใช่บรรพชิตหรือนักบวช. (ป.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ