ค้นเจอ 378 รายการ

นกเขา

หมายถึงดู ขี้ขม.

บริขาร

หมายถึง[บอริขาน] น. เครื่องใช้สอยของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา มี ๘ อย่าง คือ สบง จีวร สังฆาฏิ บาตร มีดโกนหรือมีดตัดเล็บ เข็ม ประคดเอว กระบอก กรองนํ้า (ธมกรก) เรียกว่า อัฐบริขาร, สมณบริขาร ก็เรียก. (ป. ปริกฺขาร).

บริขารโจล

หมายถึง[-โจน] (แบบ) น. ท่อนผ้าสำหรับใช้สอยเล็กน้อย, ใช้ว่า บริขารโจฬ ก็มี. (ป.).

ปริขา

หมายถึง[ปะ-] น. คู; สนามเพลาะ. (ป., ส.).

ปอมขาง

หมายถึงดู ปอมข่าง.

ปากจะขาบ

หมายถึงดู ปากตะขาบ.

ผงขาว

หมายถึงน. ยาเสพติดร้ายแรงชนิดหนึ่ง มีองค์ประกอบส่วนใหญ่เป็นสารประเภทแอลคาลอยด์ คือ มอร์ฟีน เฮโรอีน และแอลคาลอยด์อิ่น ๆ ที่ได้จากฝิ่น ลักษณะเป็นของแข็ง เมื่อทำให้ร้อนจะแปรสภาพเป็นไอ.

เผื่อขาดเผื่อเหลือ,เผื่อเหลือเผื่อขาด

หมายถึงว. ที่เตรียมไว้เผื่อขาดหรือไม่พอ.

พันแข้งพันขา

หมายถึงก. เคล้าแข้งเคล้าขา เช่น ลูกแมวพันแข้งพันขา.

ภิกขา

หมายถึงน. การขออาหาร; อาหารที่ขอมา. (ป.; ส. ภิกฺษา).

ภิกขาจาร

หมายถึงน. การเที่ยวขอ, การเที่ยวขออาหาร. (ป.).

มะขามคราบหมู

หมายถึงน. มะขามฝักที่จวนจะแก่.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ