ตัวกรองผลการค้นหา
ปฏิเวธ
หมายถึง[-เวด] ก. เข้าใจตลอด, ตรัสรู้, ลุล่วงผลปฏิบัติ. (ป.).
ปฏิเสธ
หมายถึงก. ไม่รับ, ไม่ยอมรับ, เช่น ปฏิเสธการเชิญ, ไม่ยอมรับข้อเท็จจริง เช่น ปฏิเสธข้อกล่าวหา; (ไว) แสดงความหมายตรงกันข้ามกับยืนยัน รับ หรือ ยอมรับ. (ป.).
ปฏิเสธข่าว
หมายถึงก. แสดงยืนยันว่าไม่เป็นไปตามนั้น.
ปณิธาน
หมายถึง[ปะ-] น. ประณิธาน. (ป.; ส. ปฺรณิธาน).
ปณิธิ
หมายถึง[ปะ-] น. ประณิธิ. (ป.; ส. ปฺรณิธิ).
ปรมาภิไธย
หมายถึง[ปะระมาพิไท, ปอระมาพิไท] น. ชื่อ (ใช้เฉพาะพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว) เช่น ในพระปรมาภิไธย ทรงลงพระปรมาภิไธย. (ป. ปรมาภิเธยฺย).
ประพันธ์
หมายถึงก. แต่ง, เรียบเรียง, ร้อยกรอง, ผูกถ้อยคำเป็นข้อความเชิงวรรณคดี. (ส. ปฺรพนฺธ; ป. ปพนฺธ).
ประยุทธ์
หมายถึงก. รบ, ต่อสู้. (ส. ปฺรยุทฺธ).
ประโยคประธาน
หมายถึง[-โหฺยก-] น. หลักไวยากรณ์, หลัก.
ปลงธรรมสังเวช
หมายถึง[ปฺลงทำมะสังเวด] ก. เกิดความสังเวชโดยธรรมเมื่อเห็นความแตกดับของสังขาร (ใช้แก่พระอริยบุคคล).
ปลงธุระ
หมายถึงก. ทอดธุระ, วางธุระ.
เปศลมัธย์
หมายถึง[-สะละมัด] ว. มีเอวอ่อน. (ส.).