ตัวกรองผลการค้นหา
ปะติดปะต่อ
หมายถึงก. เอาสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ มาติดมาต่อกัน.
ปากตะกร้อ
หมายถึงน. เรียกมะม่วงบางชนิด เช่น มะม่วงพิมเสน มะม่วงน้ำดอกไม้ ที่แก่จัดจนหัวเหลืองอยู่บนต้นว่า มะม่วงปากตะกร้อ.
ปิ่นตอ
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิดหนึ่งในสกุล Commelina วงศ์ Commelinaceae ใช้ทำยาได้, หญ้าปีนตอ ก็เรียก.
เป็นต่อ
หมายถึงก. ได้เปรียบ, ถ้าเสียเปรียบใช้ว่า เป็นรอง.
เป็นเบื้อ
หมายถึงว. อาการที่นั่งนิ่งเฉย.
เป๋อเหลอ
หมายถึง[-เหฺลอ] ว. เซ่อ, มีสีหน้าไม่รู้เรื่อง (ใช้แก่หน้า).
เป๋าฮื้อ
หมายถึงน. ชื่อเห็ดชนิด Pleurotus abalonus Han ในวงศ์ Polyporaceae ขึ้นเป็นกลุ่มโคนก้านดอกติดกัน ดอกเห็ดเนื้อหนา มี ๒ พันธุ์ คือ พันธุ์สีเทาดำ และ พันธุ์สีนํ้าตาลอ่อน กินได้.
ผลือ
หมายถึง[ผฺลือ] น. ปม.
ผัดเจ้าล่อ
หมายถึงก. ผัดให้หลงเชื่อรํ่าไปอย่างขอไปที.
ผีกระสือ
หมายถึงน. ผีชนิดหนึ่งที่ถือว่าเข้าสิงในตัวผู้หญิง ชอบกินของโสโครก, คู่กับ ผีกระหัง ซึ่งเป็นผีผู้ชาย. (ดู กระสือ ๑).
เผยอ
หมายถึง[ผะเหฺยอ] ก. เปิดน้อย ๆ เช่น เผยอปาก เผยอฝาหม้อไว้ ฝากาเผยอ. ว. อวดดี, ทำไปโดยไม่รู้จักประมาณตน, เช่น เผยอทำ เผยอพูด.
เผือ
หมายถึง(กลอน) ส. ข้า, ฉัน, เช่น สองพี่คิดเองอ้า อย่าได้ถามเผือ. (ลอ), เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.