ค้นเจอ 838 รายการ

หนักกะลาหัว

หมายถึง(ปาก) ว. เป็นภาระของ, เป็นเรื่องของ, เช่น ฉันจะทำอย่างนี้ แล้วมันหนักกะลาหัวใคร, หนักกบาล หนักกบาลหัว หนักหัว หรือ หนักหัวกบาล ก็ว่า.

คลาน

หมายถึง[คฺลาน] ก. ไปด้วยมือและเข่าอย่างเด็ก; กิริยาที่ใช้มือและเท้าทั้ง ๒ ทาบพื้นแล้วเคลื่อนไป เรียกว่า คลานสี่เท้า; กิริยาที่เคลื่อนไปด้วยเข่าและศอก เรียกว่า คลานศอก, ด้วยเข่า เรียกว่า คลานเข่า; กิริยาที่เดินไปอย่างช้า ๆ ของสัตว์บางชนิด เช่น เต่า จระเข้, เคลื่อนไปอย่างช้า ๆ เช่น รถยนต์ค่อย ๆ คลานไป.

คุกคลาน

หมายถึงก. คลานด้วยกิริยาที่ยอบตัวลงให้เตี้ยโดยใช้เข่าเดิน.

หุ้มกลอง

หมายถึง[-กฺลอง] น. ด้านหัวหรือด้านท้ายของโบสถ์ วิหาร, ถ้าเป็นด้านหัวหรือด้านท้ายของเรือนฝากระดาน เรียกว่า ด้านสกัด.

โพก

หมายถึงก. เอาผ้าหรือสิ่งของพันหรือคลุมหัว. ว. เรียกผ้าที่ใช้พันหรือคลุมหัวว่า ผ้าโพกหัว.

โกรกหวัด

หมายถึงก. โกรกหัวโดยใช้นํ้าต้มกับหัวหอมและใบมะขามเพื่อแก้หวัด.

โงก

หมายถึงว. อาการที่หัวงุบลงเพราะง่วง.

นมตาบอด,นมบอด

หมายถึงน. นมที่หัวบุ๋มเข้าไป.

เสาชี้

หมายถึงน. เสาที่ยื่นออกไปทางหัวเรือ.

หีตา

หมายถึงน. รูเล็กที่หัวตา.

เทิน

หมายถึงก. ทูน เช่น เอาของเทินหัว.

ล้มคะมำ

หมายถึงก. ล้มหัวพุ่งไปเพราะสะดุด.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ