ตัวกรองผลการค้นหา
กระบกคาย
หมายถึงดู กระโดงแดง
กระบอกสูบ
หมายถึงน. ส่วนของเครื่องจักรเครื่องยนต์ ลักษณะเป็นโพรงรูปกระบอกอยู่ในเสื้อสูบ เป็นช่องสำหรับบังคับให้ลูกสูบเคลื่อนไปมา.
กระบอง
หมายถึงน. ไม้สั้นสำหรับใช้ตี มีรูปกลมบ้าง เหลี่ยมบ้าง คล้ายพลองแต่สั้นกว่า, ใช้ว่า ตระบอง ก็มี. (ข. ฏํบง; ปักษ์ใต้ บอง).
กระบ่า,กระบ้า
หมายถึงดู ตบยุง
กระบิ
หมายถึงน. หญ้าที่ซับซ้อนกันอยู่ในที่ลุ่มหรือในหนอง เช่น ตัดกระบิในหนองเป็นสองหน. (ไกรทอง).
กระบี่กระบอง
หมายถึงน. ชื่อการเล่นชนิดหนึ่ง ต่อสู้กันด้วยกระบี่และกระบองเป็นต้น.
กระบือเจ็ดตัว
หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Excoecaria cochinchinensis Lour. ในวงศ์ Euphorbiaceae สูง ๑-๒ เมตร ใบด้านบนสีเขียว ด้านล่างสีแดงเลือดหมู ใช้ทำยาได้, ลิ้นกระบือ ก็เรียก, จันทบุรีเรียก ใบท้องแดง.
กระบุง
หมายถึงน. ภาชนะสานทึบรูปกลมสูง พื้นก้นเป็นสี่เหลี่ยม.
กระบู้กระบี้
หมายถึงว. บู้ ๆ บี้ ๆ, บุบ, บุบแฟบ.
กระเบ็ดกระบวน
หมายถึงน. กระบิดกระบวน, ชั้นเชิง.
กระเบียดกระตัก
หมายถึงก. เกี่ยงให้ตัวได้มาก.
กระปมกระปำ,กระปมกระเปา
หมายถึงว. ปุ่มป่ำ, ปมเปา, เป็นปมเป็นก้อน.