ผลการค้นหา

ค้นเจอ 467 รายการ

ดอกไม้จันทน์

หมายถึงน. เนื้อไม้จันทน์เป็นต้นที่ไสเป็นแถบบางนำมาประดิษฐ์เป็นช่อขนาดเล็ก ใช้ในการเผาศพ.

พจนานุกรมไทย

เงินท้ายพระที่นั่ง, เงินท้ายที่นั่ง

หมายถึงพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์ เป็นเงินที่มหาดเล็กจะเชิญไปสำหรับทรงใช้สอย

ผมโป่ง

หมายถึงน. ทรงผมผู้หญิงที่มีช้องหนุนให้ผมโป่งแล้วเกล้าเป็นมวย.

พจนานุกรมไทย

กะปวกกะเปียก

หมายถึงว. อ่อนกำลังจนแทบไม่อาจทรงตัวได้ตามลำพัง, ปวกเปียก ก็ว่า.

พจนานุกรมไทย

ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม

หมายถึงอนุญาต

พิกัติ

หมายถึงน. การทำให้เป็นหลายอย่าง, การกระทำให้แปลกออกไป, การประดิษฐ์ทำ. (ป. วิกติ; ส. วิกฺฤติ).

พจนานุกรมไทย

วัดหลวง

หมายถึง(ปาก) น. พระอารามหลวง, วัดที่พระเจ้าแผ่นดินทรงสร้าง หรือทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เข้าจำนวนในบัญชีเป็นพระอารามหลวง.

พจนานุกรมไทย

ผมม้า

หมายถึงน. ทรงผมผู้หญิงที่หวีส่วนหนึ่งลงมาปรกหน้าผากราวระดับคิ้ว.

พจนานุกรมไทย

เผละผละ

หมายถึงว. อ้วนจนเนื้อเหลวไม่มีรูปมีทรง เช่น อ้วนเผละผละ.

พจนานุกรมไทย

ภูษา

หมายถึงน. เครื่องนุ่งห่ม, ผ้าทรง. (ส.; ป. ภูสา ว่า เครื่องประดับ).

พจนานุกรมไทย

เขียนทอง

หมายถึงน. เรียกผ้าลายแต้มทองสำหรับพระเจ้าแผ่นดินและเจ้านายทรง.

พจนานุกรมไทย

ธรณ,ธรณะ

หมายถึง[ทอน, ทอระนะ] (แบบ) น. การถือไว้, การทรงไว้, การยึดไว้. (ป., ส.).

พจนานุกรมไทย

คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ