ค้นเจอ 388 รายการ

ดียา,ดีหิน

หมายถึงน. เส้นดำของหินลายหรือหินอื่น ๆ.

ชฎากลีบ

หมายถึงน. ชฎารูปเหมือนชฎาเดินหน แต่มีกลีบเป็นลายประดับมาก.

ผ้าหางกระรอก

หมายถึงน. ชื่อผ้าชนิดหนึ่งที่ทอด้วยด้ายหรือไหมต่างสี ฟั่นเป็นเกลียวเสียก่อน เมื่อทอแล้วมีลายแลดูดังลายหางกระรอก.

พนขัณฑ์

หมายถึง[พะนะ-] น. ทิวไม้, แนวป่า, ราวป่า, ราวไพร. (ส. วนขณฺฑ; ป. วนสณฺฑ).

เปีย

หมายถึงน. ผมที่ไว้ยาวบริเวณท้ายทอย, ผมที่ถักห้อยยาวลงมา, ผมเปีย หรือ หางเปีย ก็เรียก, เรียกลายที่ถักตอก ๓ ขาไขว้กันว่า ลายเปีย หรือ ลายผมเปีย; พวงมาลัยที่มีอุบะห้อยลงมาเหมือนผมเปีย. (จ.).

โมรา

หมายถึงน. หินลายชนิดหนึ่ง นับเข้าในพวกหินมีค่า.

ยิบ

หมายถึง(ปาก) ก. ยักเอาไว้, ริบไว้, เช่น ไม่รู้ว่าใครเอาของมาลืมทิ้งไว้ เลยยิบเอาไปเสียเลย.

ตราขุนพล

หมายถึงน. ลายที่ขีดเป็นกากบาทที่ก้นหม้อตาลสำหรับปักไว้กันผี.

พันลำ

หมายถึงน. ชื่อลายที่พันสิ่งกลม ๆ ยาว ๆ.

หางกระรอก

หมายถึงน. ชื่อผ้าชนิดหนึ่งที่ทอด้วยด้ายหรือไหมต่างสี ฟั่นเป็นเกลียวเสียก่อน เมื่อทอแล้วมีลายแลดูดังลายหางกระรอก เรียกว่า ผ้าหางกระรอก.

ดุน

หมายถึงก. รุน, ทำให้เคลื่อนไปเรื่อย ๆ ด้วยแรงดัน; ทำให้ลวดลายบางอย่างนูนขึ้น เช่น ดุนลาย. ว. เรียกลวดลายที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า ลายดุน.

บัวกลุ่ม

หมายถึงน. ลายปูนหรือลายแกะไม้ที่ทำเป็นรูปดอกบัวที่เริ่มแย้มร้อยกันเป็นเถา อยู่ระหว่างบัลลังก์กับปลียอดของเจดีย์หรือปลายเครื่องบนของปราสาท.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ