ตัวกรองผลการค้นหา
สมุจเฉทปหาน
หมายถึง[-ปะหาน] น. การละกิเลสได้ขาดอย่างพระอรหันต์.
ฉักกะ
หมายถึง(แบบ) น. หมวด ๖ คือ รวมสิ่งละหก ๆ. (ป.).
มุสละ
หมายถึง[-สะละ] น. สากตำข้าว. (ป., ส.).
เมลกะ
หมายถึง[เมละกะ] น. หมู่, ประชุม. (ป., ส.).
จลนศาสตร์
หมายถึง[จะละนะ-, จนละนะ-] น. สาขาหนึ่งของพลศาสตร์ ว่าด้วยการเคลื่อนที่ของเทหวัตถุที่เป็นของแข็ง โดยไม่คำนึงถึงแรงที่ก่อให้เกิดการเคลื่อนที่นั้น. (อ. kinematics).
ไปยาล
หมายถึงน. เครื่องหมายละคำ รูปดังนี้ ฯ เรียกว่า ไปยาลน้อย สำหรับละคำที่ประกอบคำหน้า เช่น กรุงเทพฯ โปรดเกล้าฯ, รูปดังนี้ ฯลฯ หรือ ฯเปฯ เรียกว่า ไปยาลใหญ่ สำหรับละข้อความข้างท้าย เช่น ในป่ามีช้าง เสือ ลิง ค่าง ฯลฯ อ่านว่า “ละ”, หรือละข้อความในระหว่าง เช่น เพลงสรรเสริญพระบารมีว่า ข้าวรพุทธเจ้า ฯลฯ ดุจถวายชัย ชโย อ่านว่า “ละถึง”, เปยยาล ก็เรียก. (ป. เปยฺยาล).
กัลปิต
หมายถึง[กันละปิด] (แบบ) ว. สำเร็จแล้ว; ควรแล้ว; ตัดแล้ว. (ส.; ป. กปฺปิต).
โจล
หมายถึง[โจน, โจละ] (แบบ) น. ผ้า, ท่อนผ้า, เช่น บริขารโจล. (ป.).
บ่อนทำลาย
หมายถึงก. แทรกซึมเข้าไปเพื่อทำลายอยู่ภายในทีละน้อย ๆ.
มัลกะ
หมายถึง[มันละกะ] น. ถ้วย, ขันนํ้า. (ป. มลฺลก).
เสียงเลื่อน
หมายถึงน. เสียงร้องเพลงที่ผิดระดับไปทีละน้อย ๆ.
อรธาน
หมายถึง[ออระ-] (โบ) ว. ที่ปล่อยปละละไว้โดยไม่หวงแหน เช่น ของอรธาน.