ตัวกรองผลการค้นหา
สัชฌายะ
หมายถึงก. สังวัธยาย. (ป.; ส. สฺวาธฺยาย).
สากิย,สากิย-,สากิยะ
หมายถึงน. ชื่อวงศ์กษัตริย์วงศ์หนึ่งในเมืองกบิลพัสดุ์ เรียกว่า ศากยวงศ์ หรือ สากิยวงศ์, เรียกกษัตริย์ในวงศ์นี้ว่า ศากยะ หรือ สากิยะ, ถ้าเพศหญิง ใช้ว่า สากิยา หรือ สากิยานี. (ป.; ส. ศากฺย).
เสนีย์,เสนียะ
หมายถึงน. จอมทัพ, ผู้นำทัพ. (ป.).
หนามเขียะ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระบองเพชร. (ดู กระบองเพชร ๒).
หยำเหยอะ,หยำแหยะ
หมายถึง[หฺยำเหฺยอะ, หฺยำแหฺยะ] ว. อาการที่เคี้ยวซ้ำ ๆ น่ารังเกียจ, อาการที่พูดซ้ำซากน่าเบื่อ.
อนารย,อนารย-,อนารยะ
หมายถึง[อะนาระยะ] ว. ไม่ใช่อารยะ, ป่าเถื่อน. (ส.).
กรณียะ
หมายถึง[กะระ-, กอระ-] น. กิจ. ว. อันควรทำ, อันพึงทำ. (ป.).