ผลการค้นหา

ค้นเจอ 253 รายการ

ตะคร้อ

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Schleichera oleosa (Lour.) Oken ในวงศ์ Sapindaceae ผลรสเปรี้ยวอมหวาน, สะคร้อ ก็เรียก.

พจนานุกรมไทย

ตะครั่นตะครอ

หมายถึงว. อาการครั่นเนื้อครั่นตัวสะบัดร้อนสะบัดหนาวเวลาเริ่มจะเป็นไข้หรือคล้ายจะเป็นไข้.

พจนานุกรมไทย

ตะค้าน

หมายถึงดู สะค้าน.

พจนานุกรมไทย

ตะเคียน,ตะเคียนทอง

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Hopea odorata Roxb. ในวงศ์ Dipterocarpaceae เนื้อไม้แข็ง ใช้เลื่อยเป็นกระดาน และขุดทำเรือ.

พจนานุกรมไทย

ตะเคียว

หมายถึงน. อาการที่ลูกบาศก์หรือลูกเต๋าเป็นต้นพิงตะแคงไม่ลงหน้าเรียบ.

พจนานุกรมไทย

ตะไคร้แดง,ตะไคร้หอม

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Cymbopogon nardus (L.) Rendle ในวงศ์ Gramineae ต้นใหญ่กว่าตะไคร้ กาบและขอบใบสีแดง กลิ่นหอม.

พจนานุกรมไทย

ตะไคร้น้ำ

หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Homonoia riparia Lour. ในวงศ์ Euphorbiaceae ใบเรียวเล็ก มักขึ้นตามซอกหินในลำธารและริมน้ำ.

พจนานุกรมไทย

ตะบองกัน

หมายถึงน. ชื่อเพลงกลองชนิดหนึ่ง, กระบองกัน ก็ว่า.

พจนานุกรมไทย

ตะบองเพชร

หมายถึงน. ใบตาลที่ขมวดปลายลงอักขระ สำหรับใช้ในพิธีตรุษและโกนจุก, กระบองเพชร ก็เรียก.

พจนานุกรมไทย

ตะบองเพชร

หมายถึงดู กระบองเพชร ๒.

พจนานุกรมไทย

ตะบิด

หมายถึงก. บิด เช่น โพกผ้าพันตะบิดถือกริชกราย. (อิเหนา).

พจนานุกรมไทย

ตะบึง

หมายถึงว. รีบเร่งไปไม่หยุดหย่อน เช่น ควบม้าตะบึงไป.

พจนานุกรมไทย

คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ