ตัวกรองผลการค้นหา
สาราณีย,สาราณีย-,สาราณียะ
หมายถึง[-นียะ-] ว. เป็นที่ตั้งแห่งความระลึก. (ป.; ส. สฺมรณีย).
สาลิกาเขมร
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
สาลี่
หมายถึงน. คันเหล็กติดอยู่บนหลังคารถราง ปลายมีลูกรอกยันอยู่กับสายไฟฟ้า เพื่อเป็นทางให้กระแสไฟฟ้าเข้าเครื่องรถ. (อ. trolley).
สาวเท้า
หมายถึงก. ก้าวยาว ๆ เร่งฝีเท้าให้เร็ว.
สาวเทื้อ
หมายถึงน. สาวแก่, สาวทึนทึก, สาวทึมทึก.
สาวรุ่น
หมายถึงน. หญิงที่เพิ่งแตกเนื้อสาว.
สาวไส้ให้กากิน
หมายถึง(สำ) ก. นำความลับของฝ่ายตนไปเปิดเผยให้คนอื่นรู้เป็นการประจานตนหรือพรรคพวกของตน.
สาวิตรี
หมายถึง[-วิดตฺรี] น. คำสดุดีพระอาทิตย์บทหนึ่งในฤคเวท. (ส.).
สาหัตถ,สาหัตถ-,สาหัตถิก,สาหัตถิก-
หมายถึง[-ถะ-, -ถิกะ-] ว. ที่ทำด้วยมือของตนเอง. (ป.).
สาเหตุ
หมายถึง[สาเหด] น. ต้นเหตุ เช่น ความประมาทเป็นสาเหตุทำให้เกิดอุบัติเหตุ บุหรี่เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เป็นโรคมะเร็ง.
สาฬุระ
หมายถึงน. หมา. (ป.); กบ, เขียด. (ส. สาลูร ว่า กบ, ศาลูร ว่า กบ, เขียด).
สากหยาก
หมายถึง[สากกะหฺยาก] ว. ขรุขระ, น่าสะอิดสะเอียนอย่างหนังคางคก.