ตัวกรองผลการค้นหา
เข้ายา
หมายถึงก. เป็นประโยชน์, ใช้การได้, เปรียบกับวัตถุหรือพืชที่ทำยาได้.
หมวด กริยา
ญาติเภท
หมายถึง[ยาติเพด] (แบบ) น. การแตกระหว่างญาติ. (ป.).
น้ำมันหม่อง
หมายถึงน. ยาที่ใช้ทาบรรเทาอาการขัดยอก หรือความเจ็บปวดเนื่องจากแมลงกัดต่อยเป็นต้น, ยาหม่อง ก็เรียก.
เฉียง
หมายถึงน. ต้นไม้ใช้ใบทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).
ทุรัถยา
หมายถึง[-รัดถะยา] (แบบ) น. ทางไกล. (พงศ. เลขา).
ไภษัชย์
หมายถึงน. เภสัช, ยาแก้โรค. (ส.; ป. เภสชฺช).
ธาตุหนัก
หมายถึง[ทาด-] ว. ที่ต้องกินยาถ่ายมาก ๆ จึงจะถ่าย.
อิชยา
หมายถึง[อิดชะยา] น. การบูชา, การเซ่นสรวง. (ส.).
ตรีสุรผล
หมายถึงน. ยามีผลกล้า ๓ อย่าง คือ สมุลแว้ง เนื้อไม้ เทพทาโร.
รุมไข้
หมายถึงก. เอายาให้คนไข้กินเพื่อไม่ให้ตัวร้อนจัดหรือเย็นจัด.
กระสาย
หมายถึงน. เครื่องแทรกยา เช่น นํ้าเหล้า. (ส. กษาย ว่า ยาที่เคี่ยวเอาแต่ ๑ ใน ๔ ส่วน; ในทมิฬใช้ในความหมายว่า เป็นเครื่องแทรกยาทุกชนิด ตามปรกติเป็นน้ำ). ว. ใช้เข้าคู่กับคำ กระเส็น เป็น กระเส็นกระสาย.
สกรรมกริยา
หมายถึง[สะกำกฺริยา, สะกำกะริยา] (ไว) น. กริยาที่มีกรรมหรือผู้ถูกกระทำมารับ เช่น ดื่มน้ำ เตะฟุตบอล.