ตัวกรองผลการค้นหา
ตะแหง่ว,ตะแหง่ว ๆ
หมายถึงว. รบเร้าออดอ้อนเรื่อยไปจนน่ารำคาญ.
เตะจมูก
หมายถึงก. ได้กลิ่นอย่างแรง.
เตะตา
หมายถึงก. สะดุดตา.
ถมตะทอง
หมายถึงน. เครื่องถมที่ทำโดยวิธีเปียกทองทาทับลงบนเส้นเงิน.
ทองตะโก
หมายถึงน. สีทองที่เกิดจากการใช้รงผสมนํ้ามันยางอาบลงบนแผ่นตะกั่ว ถ้าทาลงบนโลหะจะมีสมบัติจับแน่นและกันสนิมได้, ทองตะกู หรือ ทองตากู ก็เรียก.
ทานตะวัน
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Helianthus annuus L. ในวงศ์ Compositae ช่อดอกกลมใหญ่สีเหลือง กลีบดอกเรียงซ้อนกันเป็นระเบียบ เมล็ดให้นํ้ามัน กินได้.
บังตะวัน
หมายถึงน. เครื่องบังแดดเช่นเดียวกับบังสูรย์. (สิบสองเดือน).
บานตะเกียง,บานตะโก้,บานตะไท,บานเบอะ,บานเบิก,บานเบียง,บานแบะ
หมายถึง(ปาก) ว. มากมาย.
บิดจะกูด,บิดตะกูด
หมายถึงว. อาการที่บิดไปบิดมาไม่ยอมทำอะไรหรือไม่ยอมทำตามสั่ง.
ปัตตะ
หมายถึงน. บัตร; บาตร. (ป.).
มหาภารตะ
หมายถึง[มะหาพาระตะ] น. ชื่อบทประพันธ์มหากาพย์เรื่องใหญ่เรื่องหนึ่งของอินเดีย, คู่กับ รามายณ คือ รามเกียรติ์. (ส.).
มะตะบะ
หมายถึงน. ชื่ออาหารอย่างมุสลิมชนิดหนึ่ง คล้ายโรตี แต่มีไส้ทำด้วยเนื้อหรือไก่ผัดกับหอมหัวใหญ่ใส่เครื่องเทศ กินกับอาจาด.