ตัวกรองผลการค้นหา
งุย
หมายถึง(โบ) ว. ซึม, เซื่อง, มึนหัว.
จันทันพราง
หมายถึงน. ตัวไม้จันทันที่ไม่ได้อยู่บนหัวเสา.
ปากปลา
หมายถึงน. ส่วนหัวของสำเภาที่ว่างอยู่ ไม่ได้อุดกระดาน.
มึนเมา
หมายถึงก. เมาจนรู้สึกมึนหัว.
เกรินราชรถ
หมายถึงน. เกรินที่ส่วนหัวและท้ายราชรถ.
แป้งเท้ายายม่อม
หมายถึงน. แป้งที่ทำจากหัวของต้นเท้ายายม่อม.
ถกเขมร
หมายถึงก. นุ่งผ้าโจงกระเบนดึงชายให้สูงร่นขึ้นไปเหนือเข่า, ขัดเขมร ก็ว่า.
หลิม
หมายถึง[หฺลิม] ว. แหลมเล็กผิดส่วน ในคำว่า คางหลิม หัวหลิม หัวหลิมท้ายหลิม.
เพลา
หมายถึง[เพฺลา] น. ตัก, ช่วงขาตั้งแต่เข่าถึงโคนขา, ราชาศัพท์ว่า พระเพลา. (ข. เภฺลา).
เรือชะล่า
หมายถึงน. เรือขุดชนิดหนึ่ง ท้องแบน หัวเชิดขึ้นเล็กน้อย หัวตัดท้ายตัด มีขนาดยาวมาก.
ลูกสะบ้า
หมายถึงน. กระดูกมีลักษณะกลม ๆ แบน ๆ คล้ายลูกสะบ้า มีเอ็นยึดระหว่างกล้ามเนื้อต้นขาด้านหน้ากับกระดูกหน้าแข้ง ประกอบเป็นส่วนนูนสุดของกระดูกหัวเข่า, สะบ้าหัวเข่า ก็ว่า.
ตักน้ำรดหัวสาก
หมายถึง(สำ) ก. แนะนำพรํ่าสอนเท่าไรก็ไม่ได้ผล เช่น นํ้ารดหัวสาก สอนเด็กปากมาก เลี้ยงลูกใจแข็ง. (สุบิน กลอนสวด), ตักนํ้ารดหัวตอ ก็ว่า.