ค้นเจอ 1,360 รายการ

หย่อง ๆ

หมายถึงว. เหย่า ๆ (ใช้แก่กิริยาวิ่ง).

อะเอื้อย

หมายถึงว. เจื้อยแจ้ว, เอื่อย ๆ, (ใช้แก่เสียง).

กาววาว

หมายถึงว. แวววาว, ฉูดฉาด, บาดตา, (ใช้แก่สี).

ชำงาย

หมายถึงว. ชาย, สาย, บ่าย, (ใช้แก่เวลา).

เชียร

หมายถึงว. แก่ครํ่าคร่า, ชำรุด. (แผลงมาจาก ชีระ).

เสียเนื้อเสียตัว

หมายถึงก. ถูกชายร่วมประเวณี (ใช้แก่ผู้หญิง), เสียตัว ก็ว่า.

หยักศก

หมายถึงว. ที่หยิกน้อย ๆ (ใช้แก่ผม).

หัวโบราณ

หมายถึงว. นิยมตามแบบเก่าแก่, (ปาก) ครึมาก, ล้าสมัย.

ไล่สี

หมายถึงก. เกลี่ยสีให้เสมอกันในการระบายสี ระบายสีให้เป็นไปตามลำดับของสีจากสีอ่อนไปหาแก่หรือจากสีแก่ไปหาอ่อน.

เต็มตา

หมายถึงว. ใช้แก่กริยานอน หมายความว่า นอนอิ่ม เช่น นอนเต็มตา, ใช้แก่กริยาเห็น หมายความว่า เห็นชัด เช่น เห็นเต็มตา.

ตายพราย

หมายถึงก. ตายเสียแต่ยังไม่ออกผล (ใช้แก่ต้นไม้บางชนิดซึ่งกำลังจะมีผล เช่น กล้วย ถั่วแระ), ยืนต้นตาย (ใช้แก่ต้นไม้บางชนิด เช่น คูน).

ประจักษ,ประจักษ-,ประจักษ์

หมายถึงว. ปรากฏชัด อาจเป็นทางตาหรือใจก็ได้ เช่น ประจักษ์แก่ตา ประจักษ์แก่ใจ. (ส. ปฺรตฺยกฺษ; ป. ปจฺจกฺข).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ