ค้นเจอ 315 รายการ

มฤต

หมายถึง[มะริด, มะรึด] ว. ตายแล้ว. (ส. มฺฤต; ป. มต).

มฤตกะ

หมายถึง[มะรึตะกะ] น. ผู้ตาย, ซากศพ. (ส. มฺฤตก; ป. มตก).

มฤทุกะ

หมายถึงว. อ่อนโยน, ละมุนละม่อม, มีใจอ่อนโยน. (ส. มฺฤทุก; ป. มุทุก).

รังสฤษฏ์

หมายถึง[-สะหฺริด] ก. สร้าง, แต่งตั้ง.

หมายถึง[รึ] เป็นรูปสระในภาษาสันสกฤต เมื่อไทยนำมาใช้ออกเสียงเป็น ริ รึ หรือ เรอ เช่น ฤทธิ์ ฤดู ฤกษ์.

ฤกษ์ล่าง

หมายถึงน. ฤกษ์ที่ประกอบฤกษ์บน มี ๙ ฤกษ์.

ฤชากร

หมายถึง[รึชากอน] น. เงินที่ได้จากค่าธรรมเนียม.

ฤดูกาล

หมายถึงน. เวลา, คราว, เช่น ฝนไม่ตกตามฤดูกาล.

ฤตุ

หมายถึง[รึ-] น. ฤดู.

ฤทธิ์

หมายถึง[ริด] น. อำนาจศักดิ์สิทธิ์, แรงอำนาจ, เช่น เทวดามีฤทธิ์. (ส.; ป. อิทฺธิ).

ฤทัย

หมายถึง[รึไท] น. ใจ, ความรู้สึก. (กร่อนมาจาก หฤทัย). (ส. หฺฤทย; ป. หทย).

ฤษี

หมายถึง[รึ-] น. ฤๅษี, นักบวชพวกหนึ่ง มีมาก่อนพุทธกาล สละบ้านเรือนออกไปบำเพ็ญพรตแสวงหาความสงบ. (ส. ฤษี ว่า ผู้เห็น, ผู้แต่งพระเวท; ป. อิสิ).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ