ตัวกรองผลการค้นหา
เฒ่าแก่
หมายถึงน. ตำแหน่งข้าราชการฝ่ายในในพระราชสำนัก; ผู้ใหญ่ที่เป็นประธานในการสู่ขอและการหมั้น, เถ้าแก่ ก็ใช้.
ทรัพย์สินส่วนสาธารณสมบัติของแผ่นดิน
หมายถึง(กฎ) น. ทรัพย์สินในพระมหากษัตริย์ ซึ่งใช้เพื่อประโยชน์ของแผ่นดินโดยเฉพาะ เป็นต้นว่า พระราชวัง.
ไม่มีปี่มีกลอง,ไม่มีปี่มีขลุ่ย
หมายถึง(สำ) ก. ไม่มีเค้า เช่น การที่เจ็บนั้นก็ไม่มีปี่มีกลอง. (พระราชหัตถเลขา ร. ๗).
วิสุงคามสีมา
หมายถึง[-คามมะ-] น. เขตที่พระราชทานแก่สงฆ์เพื่อใช้เป็นที่สร้างพระอุโบสถ.
ทรงพระสุบิน (พระเจ้าแผ่นดิน) ทรงสุบิน (พระราชวงศ์)
หมายถึงฝัน
เดิม
หมายถึงว. แรก เช่น แต่เดิม, เก่า เช่น บ้านเดิม พระราชวังเดิม, ก่อน เช่น เหมือนเดิม. (ข. เฎีม ว่า ต้น).
พรหมไทย
หมายถึงน. ที่ดินซึ่งพระเจ้าแผ่นดินพระราชทานแก่พราหมณ์และยกเว้นภาษีอากร; ของที่บิดามารดาให้.
พ่ะย่ะค่ะ
หมายถึงว. คำรับหรือคำลงท้ายที่ผู้ชายใช้เพ็ดทูลพระราชวงศ์ที่ดำรงพระยศเจ้าฟ้า.
ทรงพระพิโรธ (พระเจ้าแผ่นดิน) พิโรธ, กริ้ว (พระราชวงศ์)
หมายถึงโกรธ
จรดพระกรรไกรกรรบิด,จรดพระกรรไตรกรรบิด
หมายถึง(ราชา) ก. ใช้กรรไตรและมีดโกนขริบและโกนผมเล็กน้อย เป็นการเริ่มในพระราชพิธีโสกันต์และเกศากันต์.
ท้องพระคลัง
หมายถึงน. สถานที่เก็บพระราชทรัพย์หรือสิ่งของอันมีค่าอื่น ๆ ของพระมหากษัตริย์.
สมภพ
หมายถึง[-พบ] น. การเกิด, ใช้เป็นราชาศัพท์ว่า พระราชสมภพ และ พระบรมราชสมภพ. (ป., ส. สมฺภว).