ค้นเจอ 452 รายการ

ไม้ฝนทอง

หมายถึงน. เครื่องหมายสระ รูปดังนี้ ่ สำหรับเขียนบนพินทุ อิ เป็น สระอี, ไม้เสียบหนู ก็เรียก.

รัตนโกสินทร์

หมายถึงน. นามส่วนหนึ่งของกรุงเทพมหานครฯ ที่มีชื่อเต็มว่า กรุงเทพมหานคร อมรรัตนโกสินทร์ มหินทรายุธยา มหาดิลกภพ นพรัตนราชธานีบูรีรมย์ อุดมราชนิเวศน์มหาสถาน อมรพิมานอวตารสถิต สักกะทัตติยวิษณุกรรมประสิทธิ์, อีกนัยหนึ่งหมายความถึงกรุงเทพฯ มักอ้างในประวัติศาสตร์ เช่น สมัยรัตนโกสินทร์.

ราเชนทร์

หมายถึง[ราเชน] น. พระราชาผู้เป็นใหญ่. (ส.).

ลอนทอง

หมายถึงก. ตัดทองคำใบให้เป็นชิ้นเล็ก ๆ เพื่อตีแผ่ทำเป็นทองคำเปลว.

ละครพันทาง

หมายถึงน. ละครแบบหนึ่ง ดัดแปลงจากละครรำแบบเดิม ตัวละครพูดบทของตนเอง มักแสดงเรื่องแต่งจากพงศาวดารชาติต่าง ๆ มีท่ารำ สำเนียงเจรจา และทำนองเพลงตามชาตินั้น ๆ เช่น ละครพันทางเรื่องราชาธิราช เรื่องพระลอ เรื่องขุนช้างขุนแผน (ตอนพระไวยแตกทัพ) เรื่องเลือดสุพรรณ.

ลิ่นทะเล

หมายถึงน. ชื่อสัตว์ทะเลจำพวกหอยในชั้น Polyplacophora ลำตัวเป็นรูปไข่ผ่าซีก เปลือกคลุมตัวด้านหลังมี ๘ ชิ้น วางเหลื่อมซ้อนกันเหมือนกระเบื้องมุงหลังคา อยู่ตามโขดหินชายทะเล มีหลายสกุล เช่น สกุล Chiton, Acanthochiton, หอยแปดเกล็ด ก็เรียก.

วัชเรนทร์

หมายถึงน. พระอินทร์. (ส. วชฺร + อินฺทฺร).

วันทย,วันทย-

หมายถึง[วันทะยะ-] ว. ควรไหว้, ควรนอบนบ. (ส.).

วันทาสีมา

หมายถึงก. ไหว้พัทธสีมาก่อนที่จะเข้าอุโบสถในพิธีอุปสมบท (ใช้แก่นาค).

วานรินทร์

หมายถึง[วานะ-] น. พญาลิง.

วาริพินทุ

หมายถึงน. หยาดนํ้า. (ป., ส.).

วิโนทก

หมายถึงน. ผู้บรรเทา. (ป., ส.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ