ค้นเจอ 259 รายการ

จระลุง,จะลุง

หมายถึง[จะระ-] (กลอน) น. เสาตะลุง, โบราณเขียนเป็น จรลุง หรือ จลุง ก็มี เช่น แท่นที่สถิตย์ จรลุงโสภิต พื้นฉลักฉลุทอง. (ดุษฎีสังเวย), จลุงอาศน์เบญพาศเกลี้ยงเกลา พเนกพนักน่าเนา จะนอนก็ศุขสบไถง. (ดุษฎีสังเวย).

จับกลุ่ม

หมายถึงก. รวมกันเป็นหมู่.

ชนกลุ่มน้อย,ชนหมู่น้อย

หมายถึงน. ชนต่างเผ่าหรือต่างเชื้อชาติที่อยู่อาศัยรวมกันกับชนเผ่าอื่นหรือเชื้อชาติอื่นที่มีจำนวนมากกว่า.

ชระลุ

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ก. ปรุ, สลัก, ฉลุ.

ตะลุ่มอิด

หมายถึงดู ไก่ไห้ (๑).

ตาลุชะ

หมายถึง(ไว) น. อักษรในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเกิดจากเพดานแข็ง ได้แก่พยัญชนะวรรค จ คือ จ ฉ ช ฌ ญ และอักษร ย สระอิ อี รวมทั้ง ศ ในภาษาสันสกฤต. (ป.; ส. ตาลวฺย).

ท้องพลุ

หมายถึง(โบ) น. ขนมทองพลุ.

ทะลุ

หมายถึงก. เกิดเป็นรูหรือทำให้เป็นรูถึงอีกข้างหนึ่ง. ว. ที่เป็นรู เช่น หม้อทะลุ.

ทะลุกลางปล้อง

หมายถึงก. พูดสอดขึ้นมาในเวลาที่เขากำลังพูดกันอยู่.

นิลุบล

หมายถึง[-บน, -โลดบน] น. บัวขาบ. (ป. นีลุปฺปล; ส. นีโลตฺปล).

บัวกลุ่ม

หมายถึงน. ลายปูนหรือลายแกะไม้ที่ทำเป็นรูปดอกบัวที่เริ่มแย้มร้อยกันเป็นเถา อยู่ระหว่างบัลลังก์กับปลียอดของเจดีย์หรือปลายเครื่องบนของปราสาท.

ปลุกตัว

หมายถึงก. นั่งเข้าสมาธิแล้วบริกรรมคาถา เพื่อให้อยู่คงกระพันชาตรี.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ