ตัวกรองผลการค้นหา
อารัมภ,อารัมภ-,อารัมภะ,อารัมภ์
หมายถึง[อารำพะ-] น. การปรารภ มักใช้เป็นส่วนหน้าของคำสมาส เช่น อารัมภบท อารัมภกถา; การเริ่มต้น, การตั้งต้น, ในคำว่า วิริยารัมภะ = การเริ่มต้นความเพียร; ความเพียร. (ป., ส.).
กาเรการ่อน
หมายถึงน. ต้นกะเรกะร่อน. (พจน. ๒๔๙๓).
ฉัตรบรรณ
หมายถึง[ฉัดตฺระบัน] น. ต้นสัตบรรณ.
ช้อนนาง
หมายถึงน. ต้นรางจืด. (พจน. ๒๔๙๓).
ปักดำ
หมายถึงก. ถอนต้นกล้ามาปลูกในนา.
ไหล่
หมายถึงน. ส่วนของบ่าตอนที่ติดกับต้นแขน.
อาทึก
หมายถึงว. เป็นที่ต้น, ก่อน, แรก, เบื้องต้น. (ป. อาทิก).
มารษา
หมายถึง[มานสา] น. คำปด, คำเท็จ, คำไม่จริง. (ส. แผลงมาจาก มฺฤษา).
ท้องเรื่อง
หมายถึงน. เนื้อเรื่องที่ดำเนินไปตั้งแต่ต้นจนจบ.
มณีพืช
หมายถึงน. ต้นทับทิม. (ส. มณิพีช).
ทอดรวง
หมายถึงก. ออกรวง (ใช้แก่ต้นข้าว).
โยนิโส
หมายถึงว. โดยแยบคาย, โดยถ่องแท้; ตั้งแต่ต้น; โดยตลอด. (ป.).