ค้นเจอ 3,067 รายการ

อารัมภ,อารัมภ-,อารัมภะ,อารัมภ์

หมายถึง[อารำพะ-] น. การปรารภ มักใช้เป็นส่วนหน้าของคำสมาส เช่น อารัมภบท อารัมภกถา; การเริ่มต้น, การตั้งต้น, ในคำว่า วิริยารัมภะ = การเริ่มต้นความเพียร; ความเพียร. (ป., ส.).

กาเรการ่อน

หมายถึงน. ต้นกะเรกะร่อน. (พจน. ๒๔๙๓).

ฉัตรบรรณ

หมายถึง[ฉัดตฺระบัน] น. ต้นสัตบรรณ.

ช้อนนาง

หมายถึงน. ต้นรางจืด. (พจน. ๒๔๙๓).

ปักดำ

หมายถึงก. ถอนต้นกล้ามาปลูกในนา.

ไหล่

หมายถึงน. ส่วนของบ่าตอนที่ติดกับต้นแขน.

อาทึก

หมายถึงว. เป็นที่ต้น, ก่อน, แรก, เบื้องต้น. (ป. อาทิก).

มารษา

หมายถึง[มานสา] น. คำปด, คำเท็จ, คำไม่จริง. (ส. แผลงมาจาก มฺฤษา).

ท้องเรื่อง

หมายถึงน. เนื้อเรื่องที่ดำเนินไปตั้งแต่ต้นจนจบ.

มณีพืช

หมายถึงน. ต้นทับทิม. (ส. มณิพีช).

ทอดรวง

หมายถึงก. ออกรวง (ใช้แก่ต้นข้าว).

โยนิโส

หมายถึงว. โดยแยบคาย, โดยถ่องแท้; ตั้งแต่ต้น; โดยตลอด. (ป.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ