ตัวกรองผลการค้นหา
ปานดง
หมายถึงน. ชื่อโรคชนิดหนึ่ง ตามตำราแพทย์แผนโบราณว่ามีอาการเจ็บปวดแล่นไปตามผิวหนัง.
ปานีย,ปานีย-,ปานียะ
หมายถึง[ปานียะ-] ว. ควรดื่ม, น่าดื่ม, ดื่มได้. (ป., ส.).
ปาปอหยีสังฆาตา
หมายถึง[-ปอหฺยี-] น. บิดา, พ่อ. (ช.).
ปาม
หมายถึงก. ขยุ้มด้วยมือ, ซุ่มซ่ามเข้าไป, กินอย่างตะกละ.
ปาโมกข์
หมายถึงน. ผู้เป็นหัวหน้า, ผู้เป็นประธาน. (ป.).
ปารษณี
หมายถึง[ปาดสะนี] (แบบ) น. ส้นเท้า. (ส. ปารฺษฺณิ; ป. ปาสณิ, ปณฺหิ).
ปาสาทิกะ
หมายถึง(แบบ) ว. นำมาซึ่งความเลื่อมใส; น่ารัก, น่าชม. (ป.).
ปาหนัน
หมายถึงดู ลำเจียก.
ปาหุไณยบุคคล
หมายถึงน. คนผู้ควรได้รับของต้อนรับแขก. (ป.).
แย้มพระโอษฐ์
หมายถึงคำว่า "โอษฐ์" หมายความว่า "ริมฝีปาก, ปาก" เพราะฉะนั้นแล้ว "แย้มพระโอษฐ์" จึงหมายความว่า "เผยอริมฝีปากแต่น้อยๆ" หรือที่เราเข้าใจกันคือการ "ยิ้ม" นั่นเอง