ค้นเจอ 295 รายการ

โหยกเหยก

หมายถึง[โหฺยกเหฺยก] ว. ไม่อยู่กับร่องกับรอย, ไม่แน่นอน, (ใช้แก่การพูด), เช่น พูดจาโหยกเหยก; โยเย, ขี้อ้อน, ร้องไห้งอแง, (ใช้แก่เด็ก) เช่น เด็กคนนี้โยเยโหยกเหยกจริง.

อัยกี

หมายถึง[ไอยะ-] (ราชา) น. ย่า, ยาย. (ป. อยฺยิกา).

พระยกนะ (ยะ-กะ-นะ)

หมายถึงตับ

กล้วยเปลือกบาง, กล้วยกะ

หมายถึงกล้วยไข่

สายสูตร

หมายถึงเชือกหุ้มผ้าขาวสำหรับทรงถือในการหล่อพระพุทธรูปหรือยกช่อฟ้า เป็นต้น

พระอัยกา

หมายถึงปู่หรือตา

กล้วยกุ

หมายถึงกล้วยสั้น

กระจุยกระจาย

หมายถึงว. กระจายยุ่งเหยิง.

กระโวยกระวาย

หมายถึงว. อาการที่ส่งเสียงเอะอะเป็นการประท้วงหรือแสดงความไม่พอใจเป็นต้น, โวยวาย ก็ว่า.

กระเหลียก

หมายถึง[-เหฺลียก] (โบ) ก. แลดู, เขียนเป็น กรลยก ก็มี เช่น สูวนนเจดีรสสมีกรลยกงามหนกกหนา. (จารึกสยาม หลัก ๒), เหลือบแล เช่น ครั้นเช้าไก่ขันเรียก ไก่กระเหลียกตาดู. (ลอ). (ข. กฺรเฬก ว่า เหลือบดู).

กรุยกราย

หมายถึงว. เดินทำทีท่าเจ้าชู้; มีท่าทางหยิบหย่ง, ในบทกลอนใช้ว่า กรายกรุย ก็มี เช่น อย่านุ่งลายกรายกรุยทำฉุยไป. (สุภาษิตสุนทรภู่).

กลายกลอก

หมายถึง[-กฺลอก] ดู กระลายกระหลอก.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ