ผลการค้นหา

แสดง* *แสดง *แสดง*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 955 รายการ

ละคร

หมายถึง[-คอน] น. การแสดงประเภทหนึ่ง ผู้แสดงเรียกว่า ตัวละคร มีเวทีหรือสถานที่ใช้ในการแสดง มีบทให้ตัวละครแสดงตามเนื้อเรื่อง โดยมากมีดนตรีประกอบ มีลักษณะแตกต่างกันออกไปหลายชนิด; การเล่นที่ใช้สัตว์เป็นตัวแสดง เช่น ละครลิง ละครสัตว์, โดยปริยายหมายถึงความเป็นไปของชีวิต เช่น ละครชีวิต โลกคือละครโรงใหญ่.
 พจนานุกรมไทย

วะ

หมายถึงว. บ๊ะ, คำที่เปล่งออกมาแสดงอารมณ์ผิดคาดหรือผิดหวังเป็นต้น, อุวะ หรือ ว้า ก็ว่า; คำบอกเสียงต่อท้ายประโยคแสดงความคุ้นเคยเป็นกันเองหรือแสดงความไม่สุภาพ เช่น ไปไหนวะ.
 พจนานุกรมไทย

เสียงปร่า

หมายถึงน. เสียงพูดที่แสดงอารมณ์ไม่พอใจ ตรงข้ามกับความรู้สึกที่แท้จริง, เสียงตอบรับที่แสดงอารมณ์ไม่พอใจ.
 พจนานุกรมไทย

ระบำ

หมายถึงน. การแสดงที่ใช้ท่าฟ้อนรำ ไม่เป็นเรื่องราว มุ่งความสวยงามหรือความบันเทิง จะแสดงคนเดียวหรือหลายคนก็ได้ เช่น ระบำนพรัตน์ ระบำกอย ระบำฉุยฉาย. ก. ฟ้อนรำที่แสดงไม่เป็นเรื่องราว มุ่งความสวยงามหรือความบันเทิง จะแสดงคนเดียวหรือหลายคนก็ได้.
 พจนานุกรมไทย

ฮึ่ม

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความไม่พอใจ; โดยปริยายหมายถึงการแสดงอาการขู่. ก. แสดงอาการโกรธหรือไม่พอใจ ทำท่าว่าจะลงโทษหรือต่อสู้กัน เช่น เดี๋ยวก็ฮึ่มเสียหรอก เขากำลังฮึ่มเข้าหากัน.
 พจนานุกรมไทย

สาธิต

หมายถึงก. แสดงเป็นตัวอย่าง เช่น สาธิตการสอน สาธิตการทำขนม. ว. ที่แสดงเป็นตัวอย่าง เช่น แปลงสาธิต โรงเรียนสาธิต. (ส., ป. ว่า ให้สำเร็จ).
 พจนานุกรมไทย

เดินสาย

หมายถึงก. ติดสายไฟฟ้าหรือสายโทรเลขโทรศัพท์เป็นต้น, โดยปริยายหมายถึงอาการที่นักร้องหรือนักแสดงเป็นต้นไปแสดงตามจังหวัดต่าง ๆ.
 พจนานุกรมไทย

ศาลาการเปรียญ

หมายถึงน. ศาลาวัดสำหรับพระสงฆ์แสดงธรรม.
 พจนานุกรมไทย

อภิปราย

หมายถึง[อะพิปฺราย] ก. พูดชี้แจงแสดงความคิดเห็น. (ส. อภิปฺราย).
 พจนานุกรมไทย

เอ,เอ,เอ๊

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

เฮ้อ

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความเบื่อหน่ายหรือไม่ถูกใจเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

ละครวิทยุ

หมายถึงน. ละครพูดที่แสดงทางวิทยุ มักมีเพลงประกอบ.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด