ค้นเจอ 374 รายการ

วิทยุ

หมายถึง[วิดทะยุ] น. กระแสคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าชนิดที่เคลื่อนไปตามอากาศโดยไม่ต้องใช้สาย และอาจเปลี่ยนเป็นเสียงหรือรูปได้, เรียกเครื่องที่มีหน้าที่เปลี่ยนคลื่นเสียงให้เป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าออกสู่อากาศว่า เครื่องส่งวิทยุ, เรียกเครื่องที่มีหน้าที่เปลี่ยนคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่รับได้จากเครื่องส่งวิทยุให้กลับเป็นคลื่นเสียงตามเดิมว่า เครื่องรับวิทยุ.

วิทยุต

หมายถึง[วิดทะยุด] น. ฟ้าแลบ, ไฟฟ้า. (ส.; ป. วิชฺชุ).

วิทยุติดตามตัว

หมายถึงน. การกระตุ้นเตือนผู้พกพาเครื่องรับวิทยุที่ใช้ติดตัวโดยทางคลื่นวิทยุ ซึ่งกระทำผ่านข่ายโทรศัพท์สาธารณะ การกระตุ้นเตือนอาจประกอบด้วยเสียงพูดหรือรหัสที่มองเห็นได้ ซึ่งส่งมาจากผู้กระตุ้นเตือนหรือจากข่ายโทรศัพท์สาธารณะ.

วิทยุโทรพิมพ์

หมายถึงน. การรับส่งโทรพิมพ์โดยใช้คลื่นวิทยุ.

วิทยุโทรเลข

หมายถึงน. การรับส่งโทรเลขโดยใช้คลื่นวิทยุ.

วิทยุประจำที่

หมายถึงน. วิทยุคมนาคมระหว่าง ๒ จุดที่กำหนดซึ่งอยู่ประจำที่.

วิทยุสนาม

หมายถึงน. การติดต่อสื่อสารด้วยเครื่องรับส่งวิทยุที่ใช้ในงานสนามหรือในราชการทหาร.

วิเทวษ

หมายถึง[-ทะเวด] น. ความเป็นข้าศึก, ความเกลียด, ความปองร้าย. (ส. วิเทฺวษ; ป. วิทฺเทส).

วิเทศสัมพันธ์

หมายถึง[วิเทด-] น. ความสัมพันธ์กับต่างประเทศ.

วิธาน

หมายถึงน. การจัดแจง, การทำ; กฎ, เกณฑ์, ข้อบังคับ; พิธี, ธรรมเนียม. (ป., ส.).

วิธู

หมายถึงน. พระจันทร์. (ป., ส. วิธุ).

วินัยธร

หมายถึง[วิไนทอน] น. ภิกษุผู้ชำนาญวินัย. (ป.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ