ค้นเจอ 180 รายการ

สังขยา

หมายถึง[-ขะหฺยา] น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง โดยมากทำด้วยไข่ขาว นํ้าตาล และกะทิ, ถ้าทำเป็นหน้าข้าวเหนียวไม่ใส่กะทิ; ขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยไข่ น้ำตาลทราย กะทิหรือนมข้น บางทีมีน้ำใบเตยเล็กน้อย กวนในกระทะ กินกับขนมปัง.

ใส่ยา

หมายถึงก. เอายาโรยหรือทาเป็นต้นที่บาดแผล.

ไสยา

หมายถึงน. การนอน, ที่นอน. (ป. เสยฺยา; ส. ศยฺยา).

หยูกยา

หมายถึง(ปาก) น. ยารักษาโรค.

เหยา

หมายถึง[เหฺยา] ก. ยั่วให้โกรธ.

อุทกวิทยา

หมายถึงน. วิชาว่าด้วยนํ้าที่มีอยู่ในโลก เช่น ศึกษาถึงสาเหตุการเกิด การหมุนเวียน ตลอดจนคุณลักษณะของนํ้า รวมทั้งการนำนํ้ามาใช้ให้เป็นประโยชน์. (ป., ส. อุทก + ส. วิทฺยา).

เอกภริยา

หมายถึง[เอกกะพะริยา, เอกพะริยา] (โบ) น. เมียหลวง.

พระฉายา

หมายถึงเงา

ธนุรวิทยา,ธนุรเวท

หมายถึง[ทะนุระ-] น. วิชายิงธนูและการใช้อาวุธอื่น ๆ. (ส.). (ดู อุปเวท ประกอบ).

ดียา,ดีหิน

หมายถึงน. เส้นดำของหินลายหรือหินอื่น ๆ.

สรีรวิทยา,สรีรศาสตร์

หมายถึงน. วิชาว่าด้วยสมบัติและการกระทำหน้าที่ของอินทรีย์ต่าง ๆ ซึ่งเป็นส่วนของสิ่งที่เป็นรูปร่างและมีชีวิต. (อ. physiology).

สีหไสยา,สีหไสยาสน์

หมายถึงน. ท่านอนอย่างราชสีห์ คือ นอนตะแคงขวา แขนซ้ายพาดไปตามลำตัว เท้าซ้ายซ้อนบนเท้าขวา มือขวารองรับศีรษะด้านข้าง.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ