ตัวกรองผลการค้นหา
ตาลุชะ
หมายถึง(ไว) น. อักษรในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเกิดจากเพดานแข็ง ได้แก่พยัญชนะวรรค จ คือ จ ฉ ช ฌ ญ และอักษร ย สระอิ อี รวมทั้ง ศ ในภาษาสันสกฤต. (ป.; ส. ตาลวฺย).
ตาแวว
หมายถึงว. ลักษณะของตาที่มีความไวในการเห็นภัยอันตราย, หวาดระแวง, เช่น กาตาแววเห็นธนู.
ตาโศก
หมายถึงน. ตามีลักษณะเศร้า ชวนให้เอ็นดู.
ตาหมากรุก
หมายถึงน. เรียกผ้าที่มีลายเป็นตารางสี่เหลี่ยมจัตุรัสแบบกระดานหมากรุกมีสีสลับกันว่า ผ้าตาหมากรุก.
ตาหวาน
หมายถึงดู ตาพอง ๓.
ตาเหลือกตาพอง
หมายถึงว. อาการที่แสดงความตกใจกลัว.
ตาอ้อย
หมายถึงน. ชื่อลายชนิดหนึ่ง.
ตาเอก
หมายถึงน. ตาที่มีตาดำอยู่ไม่ตรงที่.
พระกาฬเนตร
หมายถึงตาดำ
ตากบ
หมายถึงน. เทียนตากบ. (ดู เทียนตากบ).
ตากสมอง
หมายถึงก. พักผ่อนเพื่อคลายความเคร่งเครียดโดยไปอยู่ในที่สงบหรือที่มีอากาศปลอดโปร่ง.
ตาขอ
หมายถึงน. ไม้หรือเหล็กที่งอ ๆ สำหรับชัก เกี่ยว แขวน หรือสับ, ขอ หรือ ตะขอ ก็ว่า.