ตัวกรองผลการค้นหา
หัวออก
หมายถึงน. หัวของตัวหนังสือที่ม้วนออกนอกเส้นกรอบของตัวอักษร เช่น ตัว พ ตัว ภ, ตรงข้ามกับ หัวเข้า.
ตัวพิมพ์
หมายถึงน. ตัวอักษรที่หล่อด้วยตะกั่วใช้เรียงพิมพ์ มีหลายชนิด เช่น ตัวโป้ง ตัวฝรั่งเศส; เรียกตัวพิมพ์ใหญ่ในภาษาอังกฤษ.
กรีฑากร
หมายถึงก. ทำกรีฑา เช่น ปางกรีฑากร อนงค์ในแท่นทอง. (สมุทรโฆษ).
ยกหยิบ
หมายถึง(กลอน) ก. หยิบยก เช่น จะยกหยิบธิบดีเป็นที่ตั้ง. (นิ. ภูเขาทอง).
ปล่อยตัว
หมายถึงก. ไม่เอาธุระในการแต่งตัว; ไม่สงวนตัว; ปล่อยเนื้อปล่อยตัว ก็ว่า; ให้ตัวละครออกแสดงตามวาระ.
โซม
หมายถึงก. เปียกทั่ว เช่น เหงื่อโซมตัว; คำบอกให้ช้างย่อตัว.
กลดกำมะลอ
หมายถึงน. ร่มชนิดหนึ่ง พื้นขาวโรยทองเป็นเครื่องยศ.
รู่
หมายถึงก. ครูด, ถู, สี, เช่น อย่าเอาทองไปรู่กระเบื้อง.
ล้วน,ล้วน ๆ
หมายถึงว. แท้, เป็นอย่างเดียวกันหมด, ไม่มีอะไรปน, เช่น ทองล้วน เงินล้วน ๆ.
คลุมโปง
หมายถึงก. กิริยาที่เอาวัตถุเช่นผ้าคลุมมิดทั้งหัวทั้งตัวหรือเกือบทั้งตัว.
ตั้งตัว
หมายถึงก. ตั้งฐานะหรือตั้งหลักฐาน; ยกย่องตัว, สถาปนาตัว, เช่น ตั้งตัวเป็นหัวหน้า ตั้งตัวเป็นใหญ่.
กระบวนกระบิด
หมายถึง(กลอน) น. ชั้นเชิง เช่น ทั้งกระบวนกระบิดติดปั้นปึ่ง. (ไกรทอง), กระบิดกระบวน ก็ว่า.