ตัวกรองผลการค้นหา
ลงสิ่ว
หมายถึงก. แกะสลักไม้โดยใช้สิ่วกัดผิวไม้ออกให้เหลือส่วนที่ต้องการ.
ลิ้นกบ
หมายถึงน. ไม้แบน ๆ สำหรับประกับใบกบไสไม้ให้แน่น.
พบไม้งามเมื่อขวานบิ่น
หมายถึง(สำ) ก. พบหญิงสาวที่ต้องใจเมื่อแก่, ใช้ว่า พบไม้งามเมื่อยามขวานบิ่น ก็มี.
ไม้ร่มนกจับ
หมายถึง(สำ) น. ผู้มีวาสนาย่อมมีคนมาพึ่งบารมี.
วนาลี
หมายถึงน. ทางป่า; แนวไม้. (ส.).
นาค
หมายถึง[นาก] (แบบ) น. ไม้กากะทิง. (ป.).
ไม้ล้มขอนนอนไพร
หมายถึงน. ไม้ในป่าที่ล้มตายเอง.
ราชายตนะ
หมายถึงน. ไม้เกด. (ป., ส.).
เปก,เปก,เป๊ก,เป๊ก
หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงเคาะไม้.
แกว
หมายถึงน. เรียกไม้ยาว ๆ ที่ผูกเบ็ดที่ปลายสำหรับชักกบในรูว่า ขอแกว.
ไม้ล้มเงาหาย
หมายถึง(สำ) น. คนที่เคยมีวาสนาเมื่อตกตํ่าลงผู้ที่มาพึ่งบารมีก็หายหน้าไป.
ไม้หลักปักขี้ควาย
หมายถึง(สำ) ว. โลเล, ไม่แน่นอน, เช่น เหมือนไม้หลักปักเลนเอนไปมา. (สังข์ทอง).