ค้นเจอ 253 รายการ

ตะม่อ

หมายถึง(ปาก) น. ตอม่อ.

ตะรัง

หมายถึงก. ดั้นไป, เดาไป, ตะบึงไป, เช่น แล้วดำเนินเดินดุ่มสุ่มตะรัง. (คาวี).

ตะรังกะนู

หมายถึงน. เรียกของบางอย่างที่มาจากเมืองตะรังกะนู เช่น ส้มตะรังกะนู พิมเสนตะรังกะนู. (ปัจจุบัน คือ รัฐตรังกานูในประเทศมาเลเซีย).

ตะราง

หมายถึงน. ที่คุมขังนักโทษ.

ตะลอง

หมายถึงน. อัตราตวงของโบราณ มีพิกัดเท่ากับ ๔ กระชุก, และ ๔ ตะลอง เป็น ๑ เกวียน.

ตะล่อม

หมายถึงก. ทำให้รวมกันเข้ามาเป็นกอง, ทำให้กลมเข้า. ว. ลักษณะการพูดหว่านล้อมหรือรวบรัดให้เข้าสู่จุดหมายหรือเข้าประเด็น เช่น พูดตะล่อม.

ตะล่อมป้อม

หมายถึงว. กลม ๆ ป้อม ๆ.

ตะลาน

หมายถึงน. ชื่องูชนิด Ptyas korros ในวงศ์ Colubridae ตัวยาวประมาณ ๑ เมตร ตาโต เลื้อยเร็ว ออกหากินเวลากลางวัน ส่วนมากจะหากินตามพื้นดิน ไม่มีพิษ, สิง ตาโต หรือ ตาลาน ก็เรียก.

ตะลึง

หมายถึงก. อาการที่ชะงักงันนิ่งอึ้งไปชั่วขณะหนึ่งเพราะคาดไม่ถึง.

ตะลุ่มอิด

หมายถึงดู ไก่ไห้ (๑).

ตะไล

หมายถึงน. ดอกไม้ไฟชนิดหนึ่ง มีปีกเป็นวงกลม ทำด้วยกระบอกไม้ไผ่บรรจุดินปืนที่ทำด้วยดินประสิวกับถ่านไม้ และตอกให้แน่น มีรูชนวนสำหรับจุด.

ตะวัน

หมายถึงน. ดวงอาทิตย์.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ