ตัวกรองผลการค้นหา
สมาน
หมายถึง[สะหฺมาน] ก. ทำให้ติดกัน, ทำให้สนิท, เช่น ยาสมานแผล การสมานเนื้อไม้; เชื่อม, ผูกพัน, เช่น สมานไมตรี.
กระสรวล
หมายถึง[-สวน] (กลอน) ก. ยินดี, ร่าเริง, เช่น นางนกกระสรวลสันต์ สมเสพ. (นิ. นรินทร์).
ญาณวิทยา
หมายถึง[ยานะวิดทะยา, ยานนะวิดทะยา] น. ปรัชญาสาขาหนึ่งว่าด้วยกำเนิดลักษณะและความถูกต้องแห่งความรู้ ตลอดจนวิธีหาความรู้. (อ. epistemology).
ปัจยาการ
หมายถึง[ปัดจะยา-] (แบบ) น. อาการที่เป็นเหตุต่อเนื่องกัน คือ ปฏิจจสมุปบาท. (ป. ปจฺจยาการ).
ปริยานุช
หมายถึง[ปฺริยานุด] น. น้องที่รัก. (ส.).
เกลือด่างคลี
หมายถึงน. ชื่อเกลือชนิดหนึ่งในตำรายาไทย.
สมญา
หมายถึง[สมยา] น. ชื่อที่ตั้งให้ กร่อนมาจากคำว่า สมัญญา.
ใส่ยา
หมายถึงก. เอายาโรยหรือทาเป็นต้นที่บาดแผล.
ปืนยา
หมายถึงน. ศรหรือหน้าไม้ที่มีลูกอาบด้วยยาพิษ.
ฝน
หมายถึงก. ถู เช่น ฝนยา; ลับ เช่น ฝนมีด.
แพทยา
หมายถึง[แพดทะยา] (โบ) น. แพทย์.
ชัน
หมายถึงน. ยางไม้สำหรับยาเรือเป็นต้น.