ผลการค้นหา

พ่อแจ้แม่อู* *พ่อแจ้แม่อู *พ่อแจ้แม่อู*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 467 รายการ

โอปปาติกะ

หมายถึง[โอปะ-] น. ผู้เกิดผุดขึ้นโดยไม่ต้องอาศัยพ่อแม่ อาศัยอดีตกรรม ได้แก่เทวดา พรหม สัตว์นรก เปรต อสุรกาย, อุปปาติกะ ก็เรียก. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

บิตุลานี

หมายถึง(แบบ) น. อา (ผู้หญิง), ป้า (ญาติฝ่ายพ่อ). (ป. ปิตุลานี).
 พจนานุกรมไทย

สิงคลิ้ง

หมายถึง(กลอน) ว. งามอย่างสง่า เช่น บพิตรพ่องามสิงคลิ้ง. (ลอ).
 พจนานุกรมไทย

ยับย่อย,ยับเยิน

หมายถึงว. ป่นปี้ เช่น เสียการพนันยับย่อย เสียหายยับเยิน, ย่อยยับ ก็ว่า. ก. ถูกทำลาย, เสียหาย, เช่น เขาเล่นการพนันจนทรัพย์สมบัติของพ่อแม่ยับย่อยหมด หนังสือยับเยินหมดทั้งเล่ม, ย่อยยับ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

กระชังหน้าใหญ่

หมายถึง(สำ) ว. จัดจ้าน, ออกหน้ารับเสียเอง, เช่น แม่กระชังหน้าใหญ่.
 พจนานุกรมไทย

ชนนี

หมายถึง[ชนนะนี] น. หญิงผู้ให้เกิด, แม่. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

บาจก

หมายถึง(แบบ) น. พ่อครัว, แม่ครัว ใช้ว่า บาจิกา. (ป. ปาจก).
 พจนานุกรมไทย

บ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ.
 พจนานุกรมไทย

รำพัน

หมายถึงก. พรํ่าพรรณนาตามอารมณ์ เช่น เขารำพันถึงความทุกข์ของตน แม่รำพันแต่ความดีของลูก.
 พจนานุกรมไทย

สะบู

หมายถึงน. ดอกไม้ (?) เช่น ถนัดดั่งสะบูบังใบ แม่เร้น. (กำสรวล).
 พจนานุกรมไทย

เสียงแข็ง

หมายถึงว. อาการที่กล่าวออกมาอย่างยืนยันหนักแน่น เช่น เขาเถียงเสียงแข็งว่าเขาทำถูกต้องแล้ว; อาการที่พูดด้วยน้ำเสียงไม่สุภาพ เช่น อย่าพูดเสียงแข็งกับพ่อแม่. น. คะแนนเสียงดี เช่น ในพื้นที่นี้เขามีเสียงแข็งมาก คงได้รับเลือกตั้งแน่.
 พจนานุกรมไทย

ก

หมายถึงพยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด