ตัวกรองผลการค้นหา
ประตูลม
หมายถึงน. เรียกอวัยวะส่วนที่อยู่ระหว่างนิ้วมือนิ้วเท้า.
ฟายน้ำตา
หมายถึงก. เอามือเช็ดน้ำตาที่อาบหน้าอยู่.
มาลัยชายเดียว
หมายถึงน. มาลัยที่มีอุบะห้อยชายเพียงพวงเดียว, มาลัยมือ มาลัยข้อมือ หรือ มาลัยเปีย ก็เรียก.
ปาณิมุกต์
หมายถึงน. ศัสตราที่พุ่งด้วยมือ เช่น หอก หลาว. (ส.).
ปาม
หมายถึงก. ขยุ้มด้วยมือ, ซุ่มซ่ามเข้าไป, กินอย่างตะกละ.
ไม่ได้เบี้ยเอาข้าว
หมายถึง(สำ) ว. ไม่ได้อย่างหนึ่งก็ต้องเอาอีกอย่างหนึ่ง, ไม่ยอมกลับมือเปล่า.
ทองปลายแขน
หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดข้อมือ.
พยุงปีก
หมายถึงก. ประคองแขนพยุงไปด้วยมือข้างหนึ่ง แล้วใช้มืออีกข้างหนึ่งโอบรอบหลังไปสอดใต้รักแร้ของผู้ถูกพยุง.
นิพนธ์
หมายถึงน. เรื่องที่แต่งขึ้น, (ราชา) พระนิพนธ์, พระราชนิพนธ์. ก. ร้อยกรองถ้อยคำ, แต่งหนังสือ, (ราชา) ทรงนิพนธ์, ทรงพระนิพนธ์, ทรงพระราชนิพนธ์. (ป., ส. นิพนฺธ).
จิตสำนึก
หมายถึงน. ภาวะที่จิตตื่นและรู้ตัวสามารถตอบสนองต่อสิ่งเร้าจากประสาทสัมผัสทั้ง ๕ คือ รูป เสียง กลิ่น รส และสิ่งที่สัมผัสได้ด้วยกาย. (อ. conscious).
สรวล
หมายถึง[สวน] ก. หัวเราะ, ราชาศัพท์ใช้ว่า ทรงพระสรวล.
ล้มฝา
หมายถึงก. ทำปลายฝาเรือนทรงไทยให้สอบขึ้น.