ตัวกรองผลการค้นหา
อรไท
หมายถึง[ออระไท] น. นางผู้เป็นใหญ่, นางผู้มีสกุล, (ใช้เรียกนางกษัตริย์), ใช้ว่า อ่อนไท้ ก็มี.
อรรถบท
หมายถึง[อัดถะบด] น. แก่นเรื่อง, เนื้อความ, หัวข้อ, สาระ.
อัตตโนบท
หมายถึงน. “บทเพื่อตน”, ในตำราไวยากรณ์บาลีและสันสกฤตใช้เป็นเครื่องหมายให้ทราบว่า เป็นกริยากรรมวาจกหรือภาววาจก เช่น สูเทน โอทโน ปจิยเต = ข้าวสุกอันพ่อครัวหุงอยู่, ปจิยเต เป็นกริยาอัตตโนบท, ตรงข้ามกับ ปรัสสบท.
อัประมาท
หมายถึง[อับปฺระหฺมาด] น. ความไม่มึนเมา; ความไม่เลินเล่อ, ความระวัง, ความเอาใจใส่; อประมาท ก็ว่า. (ส.; ป. อปฺปมาท).
อัมพุท
หมายถึงน. “ผู้ให้นํ้า” หมายถึง เมฆ. (ป., ส.).
อาจริยวาท
หมายถึงน. ลัทธิที่ถือตามคติที่อาจารย์ได้สั่งสอนสืบ ๆ กันมา, มหายาน หรือ อุตรนิกาย ก็ว่า.
อิรุพเพท
หมายถึง[-รุบเพด] น. ฤคเวท. (ป.).
นิ้วพระบาท
หมายถึงนิ้วเท้า
พระปัณหิ, พระปราษณี, ส้นพระบาท
หมายถึงส้นเท้า
พระเสโท
หมายถึงเหงื่อ
โอวาท
หมายถึงคำสอน
ฉลองพระบาท
หมายถึงรองเท้า (พระเจ้าแผ่นดิน)