ตัวกรองผลการค้นหา
ถวัลย์
หมายถึง[ถะหฺวัน] ก. ทรง, ครอง; เจริญ. ว. ใหญ่.
สมนอก
หมายถึงน. เลกของเจ้านายที่ทรงกรมหรือขุนนางที่มีสิทธิ์มีเลก.
ผาง
หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงเอามือตบสิ่งของ.
ข้าวบิณฑ์
หมายถึงน. ข้าวตอกปั้นเป็นรูปทรงคล้ายดอกบัวตูม.
ปโยธรา
หมายถึงน. “ที่ทรงนํ้านมไว้” คือ ทรวงอกหรือนมหญิง. (ส.).
ปะหงับปะง่อน
หมายถึงว. อาการที่โงนเงนทรงตัวไม่อยู่เพราะเจ็บป่วยเป็นต้น, ปะงับปะง่อน ก็ว่า.
ยมกปาฏิหาริย์
หมายถึงน. ปาฏิหาริย์ที่แสดงเป็นคู่ ๆ เป็นปาฏิหาริย์ที่พระพุทธเจ้าทรงกระทำที่ต้นมะม่วงซึ่งเรียกว่าคัณฑามพพฤกษ์ คือ ทรงบันดาลท่อนํ้าท่อไฟออกจากส่วนของพระกายเป็นคู่ ๆ กัน. (ป.).
บงกชกร
หมายถึง[-กดชะกอน] (กลอน) น. มือมีรูปอย่างดอกบัวตูม, กระพุ่มมือ, มือ เช่น กระพุ่มบงกชกร. (เพชรมงกุฎ).
กระโถนปากแตร
หมายถึงน. กระโถนทรงกลมมีปากผายออกคล้ายแตร.
ขั้วกระจก
หมายถึงน. จุดกึ่งกลางของผิวกระจกโค้งทรงกลม.
ข่มท้อง
หมายถึงก. ใช้มือกดท้องช่วยในการคลอดลูก.
ทิ้งไพ่
หมายถึงก. ปล่อยไพ่ตัวที่ไม่ต้องการให้แก่มือล่าง.