ตัวกรองผลการค้นหา
บทามพุช
หมายถึง[บะทามะพุด] (แบบ) น. บัวบาท, เท้า, เช่น ทูลพระบทามพุช. (ยวนพ่าย). (ป. ปท + อมฺพุช).
ขยี้
หมายถึง[ขะยี่] ก. ใช้มือ เท้า หรือเล็บเป็นต้นบี้ซํ้า ๆ ให้แหลกละเอียด เช่น ขยี้พิมเสน ขยี้ดิน, เอาวัตถุเช่นผ้าถูกับเนื้อของมันเองในการซักฟอก, เอาวัตถุเช่นกระดาษถูกับเนื้อของมันเองเพื่อให้นิ่ม, เอามือกดถูไปมา เช่น ขยี้ตา ขยี้ผม, โดยปริยายหมายความว่า ทำลายให้แหลกละเอียด เช่น ขยี้ข้าศึก.
คุ้ย
หมายถึงก. ใช้มือ เท้า หรือสิ่งอื่นตะกุยขึ้นมา.
เท้า
หมายถึงน. ตีน (ใช้ในความสุภาพ), เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้. ก. ยัน เช่น ยืนเอามือเท้าโต๊ะ เอามือเท้าเอว; อ้างถึง เช่น เท้าความ.
ระนาดทุ้ม
หมายถึงน. ระนาดที่มีเสียงต่ำกว่าและมีเสียงนุ่มนวลกว่าระนาดเอก ลูกระนาดเช่นเดียวกับระนาดเอก แต่ใหญ่และยาวกว่า มี ๑๗ ลูก ปากรางระนาดเว้าโค้งขึ้นคล้ายปากเปลญวน ด้านล่างตัดตรงขนานกับพื้น มีเท้าเล็ก ๆ ตรงมุม ๔ เท้า ไม้ตีใช้แต่ไม้นวมอย่างเดียว.
หมายถึงตีน
หลังพระบาท
หมายถึงหลังเท้า
ฝ่าพระบาท
หมายถึงฝ่าเท้า
มีมือมีเท้า
หมายถึงก. มีผู้คอยช่วยเหลือเปรียบเสมือนมือและเท้า.
ข้อพระบาท
หมายถึงข้อเท้า
พระปาทัฐิ
หมายถึงกระดูกเท้า
นิ้วพระบาท
หมายถึงนิ้วเท้า