ตัวกรองผลการค้นหา
เกรงกลัว
หมายถึงก. กลัว.
ตะแกรง
หมายถึง[-แกฺรง] น. ภาชนะสานรูปแบน ขอบกลม มีตาห่าง สำหรับร่อนสิ่งของหรือช้อนกุ้งปลาเป็นต้น, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ตะแกรงหน้าหัวรถจักร.
หวั่นกลัว,หวั่นเกรง
หมายถึงก. หวั่นวิตกไปเอง, นึกกลัวไปเอง.
กริ่งเกรง
หมายถึงก. ระแวงกลัวไป.
เกรงใจ,เกรงอกเกรงใจ
หมายถึงก. ไม่อยากจะให้ผู้อื่นรู้สึกลำบากเดือดร้อนรำคาญใจ.
โกรง
หมายถึง[โกฺรง] ว. เสียงกระแทกดังโครม ๆ เช่น กระทุ้งเส้ากราวโกรง. (สุบิน).
คร้ามเกรง
หมายถึงก. เกรงกลัว.