ตัวกรองผลการค้นหา
อ่อนหวาน
หมายถึงว. ไพเราะ, น่าฟัง, เช่น เขาเป็นคนพูดจาอ่อนหวาน; งามละมุนละไม เช่น หน้าตาอ่อนหวาน.
ปากหวาน
หมายถึงว. พูดจาไพเราะ (มักใช้ในทางที่ล่อใจหรือไม่จริงใจ); อาการที่รู้สึกหวานในปากเมื่อเวลาเป็นไข้.
ผักหวานบ้าน
หมายถึงดู ผักหวาน (๑).
หวานคอแร้ง
หมายถึง(ปาก) ว. ที่ทำได้ง่ายมาก, ที่ทำได้สะดวกมาก, คล่องมาก.
หวานเป็นลม ขมเป็นยา
หมายถึง(สำ) น. คำชมมักไร้สาระทำให้ลืมตัวขาดสติ แต่คำติมักเป็นประโยชน์ทำให้ได้คิด.
หวานเย็น
หมายถึงน. ของกินเป็นก้อนสี่เหลี่ยม ทำด้วยน้ำหวานหรือน้ำกะทิเป็นต้น แล้วทำให้แข็งด้วยความเย็น. (ปาก) ว. ที่แล่นไปช้า ๆ อย่างไม่รีบร้อน (มักใช้แก่รถไฟ รถประจำทาง) เช่น รถไฟขบวนหวานเย็น.
พระสุพรรณภาชน์
หมายถึงโต๊ะทองคำสำหรับตั้งสำรับคาวหวาน
ของหวาน
หมายถึงน. ขนม.
เขียวหวาน
หมายถึงน. ชื่อส้มพันธุ์หนึ่งของชนิด Citrus reticulata Blanco เปลือกบาง ผลเขียว รสหวาน.
ตาหวาน
หมายถึงดู ตาพอง ๓.
ปากหวานก้นเปรี้ยว
หมายถึง(สำ) ก. พูดจาอ่อนหวานแต่ไม่จริงใจ.
เสียงหวาน
หมายถึงน. น้ำเสียงไพเราะนุ่มนวลน่าฟัง.