ค้นเจอ 73 รายการ

การเมือง

หมายถึงน. (๑) งานที่เกี่ยวกับรัฐหรือแผ่นดิน เช่น วิชาการเมือง ได้แก่วิชาว่าด้วยรัฐ การจัดส่วนแห่งรัฐ และการดำเนินการแห่งรัฐ. (๒) การบริหารประเทศเฉพาะที่เกี่ยวกับนโยบายในการบริหารประเทศ เช่น การเมืองระหว่างประเทศ ได้แก่การดำเนินนโยบายระหว่างประเทศ. (๓) กิจการอำนวยหรือควบคุมการบริหารราชการแผ่นดิน เช่น ตำแหน่งการเมือง ได้แก่ตำแหน่งซึ่งมีหน้าที่อำนวย (คณะรัฐมนตรี) หรือควบคุม (สภาผู้แทนราษฎร) การบริหารแผ่นดิน. (ปาก) ว. มีเงื่อนงำ, มีการกระทำอันมีเจตนาอื่นแอบแฝงอยู่, เช่น ป่วยการเมือง.

กินบ้านผ่านเมือง

หมายถึง(โบ) ก. ครองเมือง.

เกณฑ์เมืองรั้ง

หมายถึงน. ตำแหน่งเก่าในราชการ ซึ่งเป็นตำแหน่งสำรองเจ้าเมือง.

ขวัญเมือง

หมายถึงน. ยอดกำลังใจของเมือง.

แขกเมือง

หมายถึงน. แขกของบ้านเมือง.

คนเมือง

หมายถึงน. คำเรียกคนพื้นเมืองถิ่นพายัพ.

ใจเมือง

หมายถึงว. ศูนย์กลางของเมือง, กลางเมือง เช่น เกิดเรื่องที่กลางใจเมือง.

ช่วงเมือง

หมายถึง(โบ) น. เมืองเล็กที่ขึ้นแก่ประเทศราช.

นักการเมือง

หมายถึงน. ผู้ฝักใฝ่ในทางการเมือง, ผู้ที่ทำหน้าที่ทางการเมือง เช่นรัฐมนตรี สมาชิกรัฐสภา.

บ้านเมือง

หมายถึงน. ประเทศชาติ.

ประจำเมือง

หมายถึงน. ชื่อดาวพระศุกร์ที่เห็นในเวลาหัวคํ่า, ถ้าเห็นในเวลาเช้ามืด เรียกว่า ดาวรุ่ง หรือ ดาวประกายพรึก.

ผังเมือง

หมายถึง(กฎ) น. แผนผัง นโยบาย และโครงการที่ใช้เป็นแนวทางในการสร้างหรือพัฒนาเมืองหรือส่วนของเมือง ในด้านสุขลักษณะ ความสะดวกสบาย ความเป็นระเบียบ ความสวยงาม การใช้ประโยชน์ในทรัพย์สิน ความปลอดภัยของประชาชน และสวัสดิภาพของสังคม เพื่อส่งเสริมเศรษฐกิจ สังคม และสภาพแวดล้อม.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ