ค้นเจอ 32 รายการ

อ่อนหวาน

หมายถึงว. ไพเราะ, น่าฟัง, เช่น เขาเป็นคนพูดจาอ่อนหวาน; งามละมุนละไม เช่น หน้าตาอ่อนหวาน.

ปากหวาน

หมายถึงว. พูดจาไพเราะ (มักใช้ในทางที่ล่อใจหรือไม่จริงใจ); อาการที่รู้สึกหวานในปากเมื่อเวลาเป็นไข้.

ผักหวานบ้าน

หมายถึงดู ผักหวาน (๑).

หวานคอแร้ง

หมายถึง(ปาก) ว. ที่ทำได้ง่ายมาก, ที่ทำได้สะดวกมาก, คล่องมาก.

หวานเป็นลม ขมเป็นยา

หมายถึง(สำ) น. คำชมมักไร้สาระทำให้ลืมตัวขาดสติ แต่คำติมักเป็นประโยชน์ทำให้ได้คิด.

หวานเย็น

หมายถึงน. ของกินเป็นก้อนสี่เหลี่ยม ทำด้วยน้ำหวานหรือน้ำกะทิเป็นต้น แล้วทำให้แข็งด้วยความเย็น. (ปาก) ว. ที่แล่นไปช้า ๆ อย่างไม่รีบร้อน (มักใช้แก่รถไฟ รถประจำทาง) เช่น รถไฟขบวนหวานเย็น.

พระสุพรรณภาชน์

หมายถึงโต๊ะทองคำสำหรับตั้งสำรับคาวหวาน

ของหวาน

หมายถึงน. ขนม.

เขียวหวาน

หมายถึงน. ชื่อส้มพันธุ์หนึ่งของชนิด Citrus reticulata Blanco เปลือกบาง ผลเขียว รสหวาน.

ตาหวาน

หมายถึงดู ตาพอง ๓.

ปากหวานก้นเปรี้ยว

หมายถึง(สำ) ก. พูดจาอ่อนหวานแต่ไม่จริงใจ.

เสียงหวาน

หมายถึงน. น้ำเสียงไพเราะนุ่มนวลน่าฟัง.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ