ค้นเจอ 656 รายการ

ตา

หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ ทำหน้าที่เป็นเครื่องดูรูป; ส่วนหนึ่งของต้นไม้ตรงที่แตกกิ่ง, รอยของต้นไม้ตรงที่เคยแตกกิ่ง; ช่องที่เกิดจากการถัก สาน หรือลากเส้นผ่านกัน เช่น ตาร่างแห ตาตะแกรง ตาตาราง; คราว เช่น ตานี้ ถึงตาฉันบ้างละนะ; เรียกลายที่เป็นตาตามรูปต่าง ๆ ตามลักษณะของสิ่งของ เช่น ตาสมุก ตาราชวัติ ตาเมล็ดงา ตาเม็ดบัว ตาหมากรุก.

ตามีตามา,ตาสีตาสา

หมายถึง(สำ) น. ชาวบ้านทั่ว ๆ ไป.

พระเนตร

หมายถึงตา

หนังพระเนตร , หลังพระเนตร

หมายถึงหนังตา เปลือกตา หรือหลังตา

ตาเล็กตาน้อย

หมายถึง(สำ) น. ตาที่แสดงอาการว่าชอบพอรักใคร่ เป็นการทอดไมตรีในทางชู้สาว (มักใช้แก่หญิงสาว), ตาที่แสดงอาการประจบประแจง (มักใช้แก่เด็ก).

ตาเฟื้องตาสลึง

หมายถึง(สำ) น. ตาที่แสดงอาการว่าชอบพอรักใคร่ เป็นการทอดไมตรีในทางชู้สาว (มักใช้แก่หญิงสาว).

พึงตา

หมายถึงว. พอตา, เหมาะตา.

ตาเอก

หมายถึงน. ตาที่มีตาดำอยู่ไม่ตรงที่.

พระอัยกา

หมายถึงปู่หรือตา

ตาเจ้าชู้

หมายถึง(สำ) น. ตาที่แสดงอาการกรุ้มกริ่มเป็นเชิงทอดไมตรีในทางชู้สาว.

ตาเป็นมัน

หมายถึง(สำ) ว. อาการที่จับตามองจ้องดูสิ่งที่ต้องใจอย่างจดจ่อ.

ตาลิปัตร

หมายถึงน. ตาลปัตร. (ดูใน ตาล).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ