ตัวกรองผลการค้นหา
พัวพัน
หมายถึงว. เกี่ยวเนื่องกัน, ผูกพันกัน, เกี่ยวโยงพาดพิงถึงกัน, เช่น พัวพันกับคดีทุจริต, พันพัว ก็ว่า.
อำพัน
หมายถึงน. ยางไม้ที่แข็งเป็นก้อน สีเหลืองใสเป็นเงา.
ผูกพัน
หมายถึงมีความเป็นห่วงกังวลเพราะรักใคร่ เป็นต้น
พัน
หมายถึงก. วนรอบด้วยสิ่งที่เป็นเส้นสายหรือสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น พันคอ พันแผล เถาวัลย์พันกิ่งไม้, ม้วน เช่น พันไหมพรม, รัดโดยรอบ เช่น พันแข้ง, เกี่ยวกันไปมา, เกี่ยวกันยุ่งเหยิง, เช่น ด้ายพันกัน.
ลิ้นพัน
หมายถึงว. อาการที่พูดเร็วรัวจนจับความไม่ได้.
อยู่ยงคงกระพัน
หมายถึงว. ทนทานต่อศัสตราวุธ.
หมายถึงก่อให้เกิดพันธะที่จะต้องปฏิบัติตาม
กระพัน
หมายถึงว. ทนทานต่อศัสตราวุธ, มักใช้ควบกับ ชาตรี เป็น คงกระพันชาตรี. (เทียบมลายู กะบัล).
กองพัน
หมายถึงน. หน่วยทหารซึ่งประกอบด้วยทหาร ๔ กองร้อย มีผู้บังคับกองพันเป็นผู้บังคับบัญชา.
เดิมพัน
หมายถึงน. จำนวนเงินหรือทรัพย์สินอื่น ๆ ที่วางไว้เป็นประกันในการได้เสียหรือแพ้ชนะก่อนเล่นการพนัน เช่น วางเดิมพัน เอาชีวิตเป็นเดิมพัน.
ลูกติดพัน
หมายถึงว. อาการที่เป็นไปต่อเนื่องโดยไม่เจตนาหรือยั้งไม่ทัน เช่น นักมวยเตะคู่ต่อสู้ที่กำลังล้มลงเป็นลูกติดพัน.
คงกระพัน,คงกระพันชาตรี
หมายถึงก. ทนทานต่อศัสตราวุธ.