ผลการค้นหา

ขน* *ขน *ขน*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 318 รายการ

ขน

หมายถึงน. ชื่อหญ้าชนิด Brachiaria mutica (Forssk.) Stapf ในวงศ์ Gramineae ขึ้นในที่ชื้นและชายนํ้า ข้อ กาบใบ และใบมีขน ใช้เป็นอาหารสัตว์, ปล้องขน ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

สลาบ

หมายถึง[สะหฺลาบ] น. ปีกของนก; ขน. (ข.).
 พจนานุกรมไทย

พาล

หมายถึงน. ขน. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

ขน

หมายถึงน. สิ่งที่เป็นเส้นขึ้นตามผิวหนังคนและสัตว์ เช่น ขนตา ขนนก ขนเม่น และใช้ตลอดไปจนถึงที่ขึ้นบนผิวต้นไม้ ผลไม้ ใบไม้ และอื่น ๆ, ราชาศัพท์ว่า พระโลมา.
 พจนานุกรมไทย

ขนอุย

หมายถึงน. ขนอ่อนหรือขนเพิ่งแรกขึ้น.
 พจนานุกรมไทย

พระโลมจักษุ , ขนพระเนตร

หมายถึงขนตา

พระโลมจักษุ

หมายถึงขนตา

พระโลมากัจฉะ

หมายถึงขนรักแร้

สีขน

หมายถึงดู หางกิ่ว (๑).
 พจนานุกรมไทย

พระกัจฉโลมะ

หมายถึงขนรักแร้

ขนหย็อง

หมายถึงน. ขนหัวตั้งชัน ตัวลีบ หางตก เป็นอาการของไก่หรือนกที่รู้สึกกลัวไม่กล้าสู้. ก. โดยปริยายใช้แก่คนที่ไม่กล้าสู้, กลัว.
 พจนานุกรมไทย

พระโลมนาสิก , ขนพระนาสิก

หมายถึงขนจมูก

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด