ตัวกรองผลการค้นหา
เบญจศีล
หมายถึงศีล ๕ ได้แก่ ๑. งดเว้นจากการฆ่าสัตว์ ๒. งดเว้นจากการลักทรัพย์ ๓. งดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม ๔. งดเว้นจากการพูดเท็จ ๕. งดเว้นจากการเสพสุราเมรัย คู่กับ เบญจธรรม
ทรงศีล
หมายถึงถือศีล
ผิดศีล
หมายถึงก. ล่วงละเมิดศีล.
รักษาศีล
หมายถึงก. ระวังรักษาตนไม่ให้ประพฤติผิดศีล.
ให้ศีลให้พร
หมายถึงก. กล่าวแสดงความปรารถนาดีให้เกิดสวัสดิมงคล ความเจริญรุ่งเรืองแก่ผู้รับ เช่น ผู้ใหญ่ให้ศีลให้พรแก่ลูกหลาน.
ถือศีล
หมายถึงก. รักษาศีล.
อธิศีล
หมายถึงน. ศีลอย่างสูง, ศีลอย่างอุกฤษฏ์. (ป. อธิสีล).
เปสละ
หมายถึง[เปสะละ] ว. ที่มีศีลเป็นที่รัก. (ป.).
วัตรปฏิบัติ
หมายถึง[วัดตฺระ-] น. การปฏิบัติตามหน้าที่หรือตามศีล.
ศีลธรรม
หมายถึง[สีนทำ, สีนละทำ] น. ความประพฤติที่ดีที่ชอบ, ศีลและธรรม, ธรรมในระดับศีล.
พลั้งปากเสียศีล พลั้งตีนตกต้นไม้
หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำอะไรโดยไม่ระมัดระวังย่อมเกิดความเสียหาย.
สบสังวาส
หมายถึงว. อยู่ร่วมกัน เช่น พระสงฆ์ที่มีศีลเสมอกันร่วมทำสังฆกรรมด้วยกันได้ เรียกว่า สงฆ์สบสังวาส.