ตัวกรองผลการค้นหา
ประกวดประขัน
หมายถึงก. แข่งสู้อวดกัน เช่น แต่งตัวประกวดประขันกัน.
ก๋ากั่น
หมายถึงว. อวดกล้า (มักใช้แก่ผู้หญิง).
ไปวัดไปวาได้
หมายถึง(สำ) ว. มีรูปร่างหน้าตาดีพอจะอวดเขาได้.
โง่แกมหยิ่ง
หมายถึง(สำ) ว. โง่แล้วยังอวดฉลาด, อวดดีทั้ง ๆ ที่โง่.
ศักดา
หมายถึง(ปาก) น. อำนาจ เช่น อวดศักดา แผลงศักดา. (ส.).
ตีสำนวน
หมายถึงก. พูดใช้สำนวนโวหารเป็นเชิงอวดฉลาด.
ภูมิ
หมายถึง[พูม] น. พื้น, ชั้น, พื้นเพ; ความรู้ เช่น อวดภูมิ อมภูมิ.
พอไปวัดไปวาได้
หมายถึงว. มีหน้าตาสวยพออวดได้ (ใช้แก่ผู้หญิง).
บ้าบิ่น
หมายถึงว. มุทะลุ, หุนหันพลันแล่น, อวดกล้าทำการอย่างไม่มีสติยั้งคิด, บิ่น ก็ว่า.
หมาเห่าไม่กัด
หมายถึง(สำ) น. คนที่ดีแต่ส่งเสียงเอะอะอวดเก่ง แต่ไม่ยอมต่อสู้หรือตอบโต้.
โชว์
หมายถึงก. เปิดอวดให้ดู, แสดงให้คนทั่วไปได้ดูได้ชม เช่น โชว์สินค้า. (อ. show).
ทิฐิ
หมายถึง[ทิดถิ] น. ความเห็น เช่น สัมมาทิฐิ ความเห็นชอบ มิจฉาทิฐิ ความเห็นผิด; ความอวดดื้อถือดี เช่น เขามีทิฐิมาก. (ป. ทิฏฺิ; ส. ทฺฤษฺฏิ).